მოკლედ ჩავედით ზნაკვაში, კაციშვილი სულიერი არსება ვერ ვნახეთ, არადა ისეთი ლამაზი და მოწესრიგებული სახლები დგას, მარა იმ სიმაღლეზე და გადასაკარგში, რომ...... ხო მოკლედ, გადავწყვიტეთ დავბანაკებულიყავით სადმე, და რამდენიმე ადამიანი, ამ სადმეს საძებნელად წავედით, ბევრი ვიარეთ თუ ცოტა, მივადექით გზაგასაყარს. არჩილმა გადაწყვიტა ერთ გზას შესდგომოდა, მე, პუტინა, თავადი და ოდმავ მაღალი სალო დავრჩით მოლოდინში, მაგრამ სად იყო სად არა გამოჩნდა მანქანა, (რაღაც სატვირთოს რომ ეძახიან მგონი ისეთი), ჯერ გაუკვირდა მძღოლს ბოშუნები რომ დაგვინახა, აქ რა გინდათო, მერე შემოგვისხა საბარგულში და მიგვიყვანა იმ ადგილას, სადაც შეგვეძლო დავბანაკებულიყავით, და მოკლე ექსკურსიც მოაყოლა რაბ შეგვეძო გვენახა. სადილი, დაბანაკება რა მოსატანია და ყოველივე ამის შემდეგ გადავწყვიტეთ რომ გვიმდა კოკა-კოლა, რომელიც აღარ გვაქვს თურმე, დრო: სადღაც 18 სთ. ხო მანამდე, მალვოლიოს ჩეპე მოუვიდა და ფეხი იღრძო, ნუ რა მოხდება შემდეგ, ამას პუტინაზე კარგად ვერავინ გადმოსცემს. ხოდა სურათები ატვირთეთ რააააა
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
Moderators: Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
თქვენის ნებართვით მეც შემოგიერთდებით თხრობაში:)))
მოკლედ ჩავედით ზნაკვაში, კაციშვილი სულიერი არსება ვერ ვნახეთ, არადა ისეთი ლამაზი და მოწესრიგებული სახლები დგას, მარა იმ სიმაღლეზე და გადასაკარგში, რომ...... ხო მოკლედ, გადავწყვიტეთ დავბანაკებულიყავით სადმე, და რამდენიმე ადამიანი, ამ სადმეს საძებნელად წავედით, ბევრი ვიარეთ თუ ცოტა, მივადექით გზაგასაყარს. არჩილმა გადაწყვიტა ერთ გზას შესდგომოდა, მე, პუტინა, თავადი და ოდმავ მაღალი სალო დავრჩით მოლოდინში, მაგრამ სად იყო სად არა გამოჩნდა მანქანა, (რაღაც სატვირთოს რომ ეძახიან მგონი ისეთი), ჯერ გაუკვირდა მძღოლს ბოშუნები რომ დაგვინახა, აქ რა გინდათო, მერე შემოგვისხა საბარგულში და მიგვიყვანა იმ ადგილას, სადაც შეგვეძლო დავბანაკებულიყავით, და მოკლე ექსკურსიც მოაყოლა რაბ შეგვეძო გვენახა. სადილი, დაბანაკება რა მოსატანია და ყოველივე ამის შემდეგ გადავწყვიტეთ რომ გვიმდა კოკა-კოლა, რომელიც აღარ გვაქვს თურმე, დრო: სადღაც 18 სთ. ხო მანამდე, მალვოლიოს ჩეპე მოუვიდა და ფეხი იღრძო, ნუ რა მოხდება შემდეგ, ამას პუტინაზე კარგად ვერავინ გადმოსცემს. ხოდა სურათები ატვირთეთ რააააა
)))
მოკლედ ჩავედით ზნაკვაში, კაციშვილი სულიერი არსება ვერ ვნახეთ, არადა ისეთი ლამაზი და მოწესრიგებული სახლები დგას, მარა იმ სიმაღლეზე და გადასაკარგში, რომ...... ხო მოკლედ, გადავწყვიტეთ დავბანაკებულიყავით სადმე, და რამდენიმე ადამიანი, ამ სადმეს საძებნელად წავედით, ბევრი ვიარეთ თუ ცოტა, მივადექით გზაგასაყარს. არჩილმა გადაწყვიტა ერთ გზას შესდგომოდა, მე, პუტინა, თავადი და ოდმავ მაღალი სალო დავრჩით მოლოდინში, მაგრამ სად იყო სად არა გამოჩნდა მანქანა, (რაღაც სატვირთოს რომ ეძახიან მგონი ისეთი), ჯერ გაუკვირდა მძღოლს ბოშუნები რომ დაგვინახა, აქ რა გინდათო, მერე შემოგვისხა საბარგულში და მიგვიყვანა იმ ადგილას, სადაც შეგვეძლო დავბანაკებულიყავით, და მოკლე ექსკურსიც მოაყოლა რაბ შეგვეძო გვენახა. სადილი, დაბანაკება რა მოსატანია და ყოველივე ამის შემდეგ გადავწყვიტეთ რომ გვიმდა კოკა-კოლა, რომელიც აღარ გვაქვს თურმე, დრო: სადღაც 18 სთ. ხო მანამდე, მალვოლიოს ჩეპე მოუვიდა და ფეხი იღრძო, ნუ რა მოხდება შემდეგ, ამას პუტინაზე კარგად ვერავინ გადმოსცემს. ხოდა სურათები ატვირთეთ რააააა
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
რაჭული "ბირჟაც" "გაგიმაგრებიათ " ქვე თქვენი ჭირიმე 
აფსუს
არა, რაჭა მაინც სულ სხვაა, მიკერძოებაშიც ჩამითვალეთ თუ გინდათ
აფსუს
არა, რაჭა მაინც სულ სხვაა, მიკერძოებაშიც ჩამითვალეთ თუ გინდათ
წამო, ზღაპარში ...


22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
ჰოდა, ჩვენი მეორე ბანაკი აქ გაიშალა...eloiza wrote:მიგვიყვანა იმ ადგილას, სადაც შეგვეძლო დავბანაკებულიყავით, და მოკლე ექსკურსიც მოაყოლა რაც შეგვეძო გვენახა.
ამ ბანაკმა დროებითი ბანაკის როლი შეითავსა...
იმ დღეს ბევრი ბანაკი გვქონდა რაჭული ტურის მონაწილეებს...
- pataputina
- იეტი კი არა და...
- Posts: 5201
- Joined: 10 სექ 2007, 14:29
- Location: ვალპე
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
გაგრძელება........
კი არა და
ჰხოოდა მას შემდეგ, რაც მალვოლიომ ფეხი იღრძო და ჩანჩქრეციხესიმაგრეუნახავები ბანაკში დავბრუნდით დათამ იგივე ჰანიბალმა იგივე 1-1მა "მაისებმა" შუაგულ რაჭაში , იმ წყალუხვმრავალმდინარიან მხარეში ცოცა-ცოლის ანუჰხთ კოკა-კოლის დალევა მოინდომა,
რის გამოც ბანაკიდან მოშორებით
სოფლის მაღაზიისაკენ გაეშურა თავის მაისებთან ერთად
მაგრამ
ჩვენ
გოგოები
როგორც ნამდვილი ჯენტლვუმენი გოგონები ბიჭებს მარტო ხომ ვერ გავუშვებიდთ
ასე რომ
მე
ელოიზა
პერწკლი
სალომე
თებრო
რუსკა
თავადი
დათა
რეზი
და
კაკი
ცოცა-ცოლის საყიდლად გავეშურეთ....
რაღა თქმა უნდა სამოჯახიან სოფლის მაღაზიაში კოკაკოლა არ აღმოჩნდა
თუმცა
მაღაზიაში დაგვამშვიდეს
აგერ
სულ რაღაც 5-6 კილომეტრში
კიდევ ერთი სოფელია
ცოტა უფრო მეტსულმოსახლიანი და იქ შეიძლება იშოვოთ თქვენი ნანატრი კოკაკოლაო
მერე რა რომ უკვე საღამო იყო
და
ტყეში მგელი დათვი ტურა მელა დაიარებოდა
გავეშურეთ გაურკვეველი მიმართულებით...
ჰხოდა ამ თავგადასავლისას რამდნიმე ნაწილი უნდა გამოვყო
პირველი: - საწყალობელი გველის გარდაცვალება
მივდივართმივდივართ, ტყე და ველი დიდია
კი არა და
უეცრად გზაზე
თავისთვის, საწყლად
გამოისრიალდა პატარა გველუკა...
საცოდავი
მოსრიალებდა სევდიანი თვალებით
ამ ქვეყნის ამაოებაზე ჩაფიქრებული
არაფერი ცუდის წინათგრძნობა არ აწუხებდა
და
ამ დროოოს
მას უეცრად თავს დაესხნენ
მტარვალი რეზი და კაკი
რომლებმაც წამის მეასედში
გამაოგნებელი ყვირილით
"მოკვდი გველო! მოკვდი გველო!"
გველუკა ჰაერში შეათამაშეს.....
ჰხუხ...
საწყალი გველი იქვე გულის შეტევით გარდაიცვალა.....
ამბავი მეორე - როგორც წვიმს, ისე წვიმს....
ჩვენი მოგზაურობა კოკა-კოლის საძებნელად
გაურკვეველი მიმართულებით
იქამდე გაგრძელდა
წვიმის
ცხრა სახეობა
ერთად არ დაგვატეხა თავს...
გალუმპულგაჟუჟუნშხაპუნწვიმებულები გზად მიმავალმა სატვირთო მაქანამ შეგვიფარა
რომელსაც საბარგულზე სახურავის ნაცვლად უბრალო ტენტი ჰქონდა გადაფარებული
და
სადაც იმაზე გაძლიერებულად წვიმდა
ვიდრე გარეთ......
თურმე მანქანის საბარგულში თავად ზნაკვის გამგებელი იმყოფებოდა..
რა სახე ექნებოდა მას და კიდევ დანარჩენ ორ ადამიანს
როდესაც გაიგეს
რომ იმ წყალდიდობაში
კი არა და
წვიმადიდობაში
კოკა-კოლის საყიდლად მივდიოდით
თქვენ თვითონ წარმოიდგინეთ....
სხვათაშორის, ზნაკვის გამგებელს
ჯიბეში ციფრული ფოტოაპარატიც აღმოაჩნდა'მაგრამ ვეჭვობ
ოდესმე ვნახო
მის მიერ გადაღებული სურათები
ამბავი მესამე - აქა ამბავი ჩვენი ლოთაობისა....
დიდსაბარგულიანმა მანქანამ ბევრი იარა თუ ცოტა იარა რაღაც გაურკვეველ სოფელში ჩაგვიყვანა...
გადასველებულგალუმპულგაწვიმარებულები სოფლის ცენტრში დებარე
მოსაცდელში შევცვივდით
სადაც წვიმას თავს ჩვენს გარდა კიდევ სამი ადამიანი აფარებდა...
ნუ ალბათ მიხვდებით მათ გაოცებას
როცა
ასეთ მდგომარეობაში გვიხილეს...
კი არა და
მთავარი: კოკა-კოლა არც იმ სოფლის მაღაზიაში აღმოჩნდა
სამაგიეროდ, მოსაცდელში შეხვედრილი ადამიანების წყალობით
მალე მოსაცდელში არაყი
და
თხილი გაჩნდა...
ნიამნიამ...
არა ნუ სამი-ოთხი ჭიქა არაყი
დიდი არაფერია
სულ არ ვართ ლოთები
სულ არ
ჰხოდა ისა...
ამბის კულმინაცია ის იყო, რომ
იმ გაურკვეველ სახელიან სოფელში
კინაღამ
თებრო გავათხოვეთ
მოსაცდელში მყოფი ერთ-ერთი პიროვნება
თებროს გამოუტყდა
რომ
ცოლგანაშვები იყო
და
მერე სიამოვნებით გადაიღო მასთან ხელგადახვეული სურათი......
ამბავი მეოთხე : დაბრუნება ბანაკში
წვიმამ რომ გადაიღო
და
არაყიც გათავდა უკვე ღამდებოდა
ჩვენ კი წინ 5-6 კმ იანი გზა გველოდა
ტყეტყე სასიარულო...
მაგრამ
არყის წყალობით გადალაღებულებს ეს გზა სულაც არ გვაშინდება..
მერე რა
რომ
მოსახლეობამ გაგვაფრთხილა
ტყეში
დათვი
და
მგელი
და
ტურები
დაიარებიანო....
ჰხუხ ისა...
სიმართლე რომ ვთქვა
ეს გზა ბუნდოვნად მახსოვს...
მახსოვს
რომ
ყველაფერზე ვიცინოდით
კიდევ მახსოვს
რომ
წვიმდა
კიდევ მახსოვს
რომ
ბნელოდა
კიდევ მახსოვს რომ არ ვიცოდით სად მივდიოდით........
როგორც იქნა მივაღწიეთ ზნაკვამდე
აღმოჩნდა
რომ
წვიმის გამო
დანარჩენებს თავი რომელიღაც შენობისთვის შეეფარებინათ...
ჩვენ
შენიბაში ღამის გათენება აღარ ვისურვეთ
და
იქვე
ზნაკვის შუაგულში
ზნაკვის გამგეობის ეზოში გავშალეთ თავადის კარავი
სადაც
6 გოგო უმშვენიერესად მოვთავსდით....
ნუ მართალია წინაპრების ტრადიციები ვერ გავაგრძელე
და
თავადი ვერ მოვკალი
სამაგიეროდ
მისი
კარვიდან გამოვაძევე
:ბოლი
კი არა და
საშინლად დაღლილევს მალე ჩაგვეძინა და იმედი გვქონდა რომ დილამდე ჩვენი ძილის სიმშვიდეს ვერავინ დაარღვევდა
მაგრამ
ხანგძლივ ეს სოფელი გაახარებს ვნმეს განა
კი არა და
იმაზე მეტად ახარებს თურმე
ვიდრე მოსალოდნელია....
ვინ სთქუა რომ რაჭველებს დროის შეგრძნება შენელებული აქვთო...ჰმ...
რაჭაში ჩემი დაბდღე ზუსტად 24 საათით ადრე მოვიდა..
დიახაც...
ტკბილად ჩაძინებულები უეცრად ჩვენს კარავთან შექმნილმა ხმაურმა გამოგვაძვიძა
ზუსტად 5 წუთი დამჭირდა გონზე მოსასვლელად...
ვუყურებდი ჩვენი კარვის წინ მყოფ არჩილს, მალვოლიოს, თავადს და მაისას
რომელთაც ხელში უამარვი ფერადი ბუშტები
და
შუშხუნებით ანთებული ტორტი ეჭირათ
და
რა ლამაზიი დღეააა
რა მზიანიი დღეა
ო
მიმღეროდნენ.....
სიურპრიზმა მართლაც ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა
მართლა ვერასდროს წარმოვიდგენდი
რომ
შესაძლებელი იყო
ვინმეს
ჩემი დაბდღის წინასწარ მოსალოცად
თბილისიდან
პატარა ტორტი
და
ბუშტები
და
სუშხინები
და
საპნის ბურთები წამოეღო
ისე დავიბენი
მადლობა
წესიერად ვერც ვსთუი
და
ისა
მადლობა
პ.ს. არ მაქვს ილუზია
რომ
ამხელა ნაბჟუტურალს
ვინმე
წაიკითხავს
მაგრამ
მაინც...................
კი არა და
ჰხოოდა მას შემდეგ, რაც მალვოლიომ ფეხი იღრძო და ჩანჩქრეციხესიმაგრეუნახავები ბანაკში დავბრუნდით დათამ იგივე ჰანიბალმა იგივე 1-1მა "მაისებმა" შუაგულ რაჭაში , იმ წყალუხვმრავალმდინარიან მხარეში ცოცა-ცოლის ანუჰხთ კოკა-კოლის დალევა მოინდომა,
რის გამოც ბანაკიდან მოშორებით
სოფლის მაღაზიისაკენ გაეშურა თავის მაისებთან ერთად
მაგრამ
ჩვენ
გოგოები
როგორც ნამდვილი ჯენტლვუმენი გოგონები ბიჭებს მარტო ხომ ვერ გავუშვებიდთ
ასე რომ
მე
ელოიზა
პერწკლი
სალომე
თებრო
რუსკა
თავადი
დათა
რეზი
და
კაკი
ცოცა-ცოლის საყიდლად გავეშურეთ....
რაღა თქმა უნდა სამოჯახიან სოფლის მაღაზიაში კოკაკოლა არ აღმოჩნდა
თუმცა
მაღაზიაში დაგვამშვიდეს
აგერ
სულ რაღაც 5-6 კილომეტრში
კიდევ ერთი სოფელია
ცოტა უფრო მეტსულმოსახლიანი და იქ შეიძლება იშოვოთ თქვენი ნანატრი კოკაკოლაო
მერე რა რომ უკვე საღამო იყო
და
ტყეში მგელი დათვი ტურა მელა დაიარებოდა
გავეშურეთ გაურკვეველი მიმართულებით...
ჰხოდა ამ თავგადასავლისას რამდნიმე ნაწილი უნდა გამოვყო
პირველი: - საწყალობელი გველის გარდაცვალება
მივდივართმივდივართ, ტყე და ველი დიდია
კი არა და
უეცრად გზაზე
თავისთვის, საწყლად
გამოისრიალდა პატარა გველუკა...
საცოდავი
მოსრიალებდა სევდიანი თვალებით
ამ ქვეყნის ამაოებაზე ჩაფიქრებული
არაფერი ცუდის წინათგრძნობა არ აწუხებდა
და
ამ დროოოს
მას უეცრად თავს დაესხნენ
მტარვალი რეზი და კაკი
რომლებმაც წამის მეასედში
გამაოგნებელი ყვირილით
"მოკვდი გველო! მოკვდი გველო!"
გველუკა ჰაერში შეათამაშეს.....
ჰხუხ...
საწყალი გველი იქვე გულის შეტევით გარდაიცვალა.....
ამბავი მეორე - როგორც წვიმს, ისე წვიმს....
ჩვენი მოგზაურობა კოკა-კოლის საძებნელად
გაურკვეველი მიმართულებით
იქამდე გაგრძელდა
წვიმის
ცხრა სახეობა
ერთად არ დაგვატეხა თავს...
გალუმპულგაჟუჟუნშხაპუნწვიმებულები გზად მიმავალმა სატვირთო მაქანამ შეგვიფარა
რომელსაც საბარგულზე სახურავის ნაცვლად უბრალო ტენტი ჰქონდა გადაფარებული
და
სადაც იმაზე გაძლიერებულად წვიმდა
ვიდრე გარეთ......
თურმე მანქანის საბარგულში თავად ზნაკვის გამგებელი იმყოფებოდა..
რა სახე ექნებოდა მას და კიდევ დანარჩენ ორ ადამიანს
როდესაც გაიგეს
რომ იმ წყალდიდობაში
კი არა და
წვიმადიდობაში
კოკა-კოლის საყიდლად მივდიოდით
თქვენ თვითონ წარმოიდგინეთ....
სხვათაშორის, ზნაკვის გამგებელს
ჯიბეში ციფრული ფოტოაპარატიც აღმოაჩნდა'მაგრამ ვეჭვობ
ოდესმე ვნახო
მის მიერ გადაღებული სურათები
ამბავი მესამე - აქა ამბავი ჩვენი ლოთაობისა....
დიდსაბარგულიანმა მანქანამ ბევრი იარა თუ ცოტა იარა რაღაც გაურკვეველ სოფელში ჩაგვიყვანა...
გადასველებულგალუმპულგაწვიმარებულები სოფლის ცენტრში დებარე
მოსაცდელში შევცვივდით
სადაც წვიმას თავს ჩვენს გარდა კიდევ სამი ადამიანი აფარებდა...
ნუ ალბათ მიხვდებით მათ გაოცებას
როცა
ასეთ მდგომარეობაში გვიხილეს...
კი არა და
მთავარი: კოკა-კოლა არც იმ სოფლის მაღაზიაში აღმოჩნდა
სამაგიეროდ, მოსაცდელში შეხვედრილი ადამიანების წყალობით
მალე მოსაცდელში არაყი
და
თხილი გაჩნდა...
ნიამნიამ...
არა ნუ სამი-ოთხი ჭიქა არაყი
დიდი არაფერია
სულ არ ვართ ლოთები
სულ არ
ჰხოდა ისა...
ამბის კულმინაცია ის იყო, რომ
იმ გაურკვეველ სახელიან სოფელში
კინაღამ
თებრო გავათხოვეთ
მოსაცდელში მყოფი ერთ-ერთი პიროვნება
თებროს გამოუტყდა
რომ
ცოლგანაშვები იყო
და
მერე სიამოვნებით გადაიღო მასთან ხელგადახვეული სურათი......
ამბავი მეოთხე : დაბრუნება ბანაკში
წვიმამ რომ გადაიღო
და
არაყიც გათავდა უკვე ღამდებოდა
ჩვენ კი წინ 5-6 კმ იანი გზა გველოდა
ტყეტყე სასიარულო...
მაგრამ
არყის წყალობით გადალაღებულებს ეს გზა სულაც არ გვაშინდება..
მერე რა
რომ
მოსახლეობამ გაგვაფრთხილა
ტყეში
დათვი
და
მგელი
და
ტურები
დაიარებიანო....
ჰხუხ ისა...
სიმართლე რომ ვთქვა
ეს გზა ბუნდოვნად მახსოვს...
მახსოვს
რომ
ყველაფერზე ვიცინოდით
კიდევ მახსოვს
რომ
წვიმდა
კიდევ მახსოვს
რომ
ბნელოდა
კიდევ მახსოვს რომ არ ვიცოდით სად მივდიოდით........
როგორც იქნა მივაღწიეთ ზნაკვამდე
აღმოჩნდა
რომ
წვიმის გამო
დანარჩენებს თავი რომელიღაც შენობისთვის შეეფარებინათ...
ჩვენ
შენიბაში ღამის გათენება აღარ ვისურვეთ
და
იქვე
ზნაკვის შუაგულში
ზნაკვის გამგეობის ეზოში გავშალეთ თავადის კარავი
სადაც
6 გოგო უმშვენიერესად მოვთავსდით....
ნუ მართალია წინაპრების ტრადიციები ვერ გავაგრძელე
და
თავადი ვერ მოვკალი
სამაგიეროდ
მისი
კარვიდან გამოვაძევე
:ბოლი
კი არა და
საშინლად დაღლილევს მალე ჩაგვეძინა და იმედი გვქონდა რომ დილამდე ჩვენი ძილის სიმშვიდეს ვერავინ დაარღვევდა
მაგრამ
ხანგძლივ ეს სოფელი გაახარებს ვნმეს განა
კი არა და
იმაზე მეტად ახარებს თურმე
ვიდრე მოსალოდნელია....
ვინ სთქუა რომ რაჭველებს დროის შეგრძნება შენელებული აქვთო...ჰმ...
რაჭაში ჩემი დაბდღე ზუსტად 24 საათით ადრე მოვიდა..
დიახაც...
ტკბილად ჩაძინებულები უეცრად ჩვენს კარავთან შექმნილმა ხმაურმა გამოგვაძვიძა
ზუსტად 5 წუთი დამჭირდა გონზე მოსასვლელად...
ვუყურებდი ჩვენი კარვის წინ მყოფ არჩილს, მალვოლიოს, თავადს და მაისას
რომელთაც ხელში უამარვი ფერადი ბუშტები
და
შუშხუნებით ანთებული ტორტი ეჭირათ
და
რა ლამაზიი დღეააა
რა მზიანიი დღეა
ო
მიმღეროდნენ.....
სიურპრიზმა მართლაც ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა
მართლა ვერასდროს წარმოვიდგენდი
რომ
შესაძლებელი იყო
ვინმეს
ჩემი დაბდღის წინასწარ მოსალოცად
თბილისიდან
პატარა ტორტი
და
ბუშტები
და
სუშხინები
და
საპნის ბურთები წამოეღო
ისე დავიბენი
მადლობა
წესიერად ვერც ვსთუი
და
ისა
მადლობა
პ.ს. არ მაქვს ილუზია
რომ
ამხელა ნაბჟუტურალს
ვინმე
წაიკითხავს
მაგრამ
მაინც...................
Last edited by pataputina on 26 მაი 2009, 22:23, edited 1 time in total.
ბედნიერებაა რომ ვარსებობ, თორემ ნაღველს მივეცემოდი
http://pataputina.blogspot.com/
http://www.flickr.com/photos/me-xato
http://pataputina.blogspot.com/
http://www.flickr.com/photos/me-xato
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
მაისებმა მოგიკითხეს სუყველა დიდი სიყვარულით
ჰაშ ჰაშ ჰაშ
ჰაშ ჰაშ ჰაშ
მიყვარს: სპორტული მოტოციკლეტი, სნოუბორდი, რაგბი,ხელჩართული ბრძოლა
- pataputina
- იეტი კი არა და...
- Posts: 5201
- Joined: 10 სექ 2007, 14:29
- Location: ვალპე
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
tavadi
აჰხათ თქვენ
კი არა და
მაისები





აჰხათ თქვენ
კი არა და
მაისები





ბედნიერებაა რომ ვარსებობ, თორემ ნაღველს მივეცემოდი
http://pataputina.blogspot.com/
http://www.flickr.com/photos/me-xato
http://pataputina.blogspot.com/
http://www.flickr.com/photos/me-xato
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
შუაგულ რაჭაში ორი დღე ცხელი ყავის ნატრულს
მეფუტკრე ქალმა ბოდიში რომ მოგვიხადა, მაპატიეთ მხოლოდ ყავა მაქვსო
რა იცოდა, რომ
მაგაზე მეტად ვერაფრით ვერ გაგვახარებდა

მეფუტკრე ქალმა ბოდიში რომ მოგვიხადა, მაპატიეთ მხოლოდ ყავა მაქვსო
რა იცოდა, რომ
მაგაზე მეტად ვერაფრით ვერ გაგვახარებდა
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
pataputina როგრ გიხდების მწვანე მაისური
მაგ სურატი რომ ვნახე ზუსტად ისე დამბურდზგლა როგორც მაშინ
მაგ სურატი რომ ვნახე ზუსტად ისე დამბურდზგლა როგორც მაშინ
- pataputina
- იეტი კი არა და...
- Posts: 5201
- Joined: 10 სექ 2007, 14:29
- Location: ვალპე
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
civciva
ჰხოდა იქ იმდენჯერ იკითხეს
ვინ წივწივა გიყვარსო
რომ
მოდი ახლა
და
გაეცი ამ ხალხს
პასუხი
კი არა და

ჰხოდა იქ იმდენჯერ იკითხეს
ვინ წივწივა გიყვარსო
რომ
მოდი ახლა
და
გაეცი ამ ხალხს
პასუხი
კი არა და
ბედნიერებაა რომ ვარსებობ, თორემ ნაღველს მივეცემოდი
http://pataputina.blogspot.com/
http://www.flickr.com/photos/me-xato
http://pataputina.blogspot.com/
http://www.flickr.com/photos/me-xato
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
მე გახლავართ პატაპუტიანს, პერწკლის ტრულის, დიდი არჩილის მეგობარი
თქვენ გაიხარეთ თქვენა
pataputina
ანზორიმაც იკითხა?
თქვენ გაიხარეთ თქვენა
pataputina
ანზორიმაც იკითხა?
- pataputina
- იეტი კი არა და...
- Posts: 5201
- Joined: 10 სექ 2007, 14:29
- Location: ვალპე
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
civciva
არა
ანზორმა
ოოოო
ო
ანუ
"ო ო ო ო ო "
ო
კი არა და


მალვოლიო
კი არა და
ოდე


არა
ანზორმა
ოოოო
ო
ანუ
"ო ო ო ო ო "
ო
კი არა და


მალვოლიო
კი არა და
ოდე


ბედნიერებაა რომ ვარსებობ, თორემ ნაღველს მივეცემოდი
http://pataputina.blogspot.com/
http://www.flickr.com/photos/me-xato
http://pataputina.blogspot.com/
http://www.flickr.com/photos/me-xato
22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
pataputina wrote:
პირველი: - საწყალობელი გველის გარდაცვალება
მივდივართმივდივართ, ტყე და ველი დიდია
კი არა და
უეცრად გზაზე
თავისთვის, საწყლად
გამოისრიალდა პატარა გველუკა...
საცოდავი
მოსრიალებდა სევდიანი თვალებით
ამ ქვეყნის ამაოებაზე ჩაფიქრებული
არაფერი ცუდის წინათგრძნობა არ აწუხებდა
და
ამ დროოოს
მას უეცრად თავს დაესხნენ
მტარვალი რეზი და კაკი
რომლებმაც წამის მეასედში
გამაოგნებელი ყვირილით
"მოკვდი გველო! მოკვდი გველო!"
გველუკა ჰაერში შეათამაშეს.....
ჰხუხ...
საწყალი გველი იქვე გულის შეტევით გარდაიცვალა.....![]()
და ამ ჭიაყელას თქვენ გველს ეძახით?

22/23/24.05.09ზნაკვა-შაორი-ნიკორწმინდა/ფესვებტური1 კიარადა
კარგი მგზავრობა გამოგსვლიათ, რომ არ ეწვიმა უკეთესი იქნებოდა.
რა ლამაზია რაჭა, რა სიმშვიდე მოდის სურათებიდან

რა ლამაზია რაჭა, რა სიმშვიდე მოდის სურათებიდან



