ხოხ!CheLo wrote:თამარიჩ ეს ქვები როგორ აღმოჩნდა აქ?? აშკარად უნდა გამოიკვლიო ეს ადგილი ) მეც შენ გვერდით ვარ
გურია, შუხუთის ლელობურთი და გეგუთი 15-16.04.2012
Moderators: Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia
- Tamari-ch.
- იეტი
- Posts: 10747
- Joined: 23 აპრ 2008, 20:31
- Location: Tbilisi
გურია, შუხუთის ლელობურთი და გეგუთი 15-16.04.2012
Similia similibus curantur
უჭირს ქართულ საზოგადოებას დღეს, ზრდილობაში და რაინდობაში....
უჭირს ქართულ საზოგადოებას დღეს, ზრდილობაში და რაინდობაში....
გურია, შუხუთის ლელობურთი და გეგუთი 15-16.04.2012
ორივე დღეს შესანიშნავი ამინდი იყო, იმდენად რომ მე და მირანდას მოგვწყურდა და ეკლესიის ეზოში ერთი წითური გურული ბიჭი ჭიდან წყალს იღებდა და მირანდამ სთხოვა ბოთლში თუ ჩაგვისხამო, მანაც შუხუთურ გურული კილოთი შემოსცინა მირანდას:
"მომეეცი, ჩავაასხამ" :D:D:D:D
ახლა ისევ ჩემი ფოტოები
ნიკა და ზვიადი
ქვასავით მძიმე იყო და მერე ხელებზე ღვინის სუნი აგვდიოდა
"მომეეცი, ჩავაასხამ" :D:D:D:D
ახლა ისევ ჩემი ფოტოები
ნიკა და ზვიადი
ქვასავით მძიმე იყო და მერე ხელებზე ღვინის სუნი აგვდიოდა
...მე ჩრდილიც მიყვარს შენი,
მზის დაბნელების მსგავსი...
მზის დაბნელების მსგავსი...
- nikushanikusha
- მაწანწალა
- Posts: 668
- Joined: 01 დეკ 2008, 00:10
გურია, შუხუთის ლელობურთი და გეგუთი 15-16.04.2012
აადამიანებო და ევიანებო )
ისე გადავედით "სამომავლო გეგმებიდან" "ლაშქრობებში" ჩემი პოსტი არ ყოფილა. ჰოდა ახლა მინდა აქ დავწერო
ჩემმა დამ მგონი არაფერი დამიტოვა ასატვირთად (:D) ამიტომ მხოლოდ "მშრალი" ტექსტით შემოვიფარგლები.
"მშრალი" - იმიტომ რომ ამ გასვლაში ბევრი ახალი ემოცია აღმოვაჩინე ჩემ თავში.
ერთ-ერთი ჩემი ასეთი აღმოჩენა "მადლი"-ს ძალა და მისი განცდა იყო. არ ვიცი რანაირად და როგორ, მაგრამ ჯერ კიდევ მომყვება არა ემოცია, არამედ "მადლი".
სულ მინდა ყველას მივეფერო და გავუღიმო, როგორც ამას ერკეთში დედა მარიამი აკეთებდა.
არასდროს დამავიწყდება მისი მადლიანი სახე, უცნაურად დაღლილი, გაცისკროვნებული, მომღიმარე...
არ დამავიწყდება მეუფე იოსებთან სტუმრობა, მისი უშუალობა და მხიარული ხასიათი, ჩვეულებრივი და საქმიანი.
საუბარი იღუმენია ალექსანდრასთან (აჭის ეკლესია) მისი გულისტკივილი, პრობლემები სამონასტრო კომპლექსის გარშემო, და მონაზვნების ხელით გამზადებული მცირედი, მაგრამ უგემრიელესი "საგზალი".
(პ.ს. მგონი ქრონოლოგიურად უკუღმა მოვყევი, მომიტევეთ:))))
კიდევ მინდა ვთქვა ერკეთის მონასტერზე და იმ მონაზონზე, რომელმაც დაგვათვალიერებინა იქაურობა. მართლაც რომ გადაგვყვა. როგორი აღტაცებით გვაჩვენებდა და გვიყვებოდა სხვადასხვა ადგილების შესახებ. მასაც ძალიან ნათელი და სულ მხიარული სახე ჰქონდა.
არ ვიცი... შეიძლება უბრალოდ ფსიქოლოგიურ მომენტს მივაწეროთ.. წყაროს წყალი, რომელიც ერკეთში ვნახეთ და გვითხრეს რომ სასწაულმოქმედია (მაკურნებელი ძალის მქონე), განსაკუთრებით თვალებისთვის.. მოვისვი თვალებზე და... როდესაც ყოველ საღამოს მეწვოდა თვალები, (ასევე როცა კომპიუტერთან ვიჯექი) ახლა არაფერსაც არ ვგრძნობ, მშვენივრად ვაფახულებ თვალებს:))))))))
ახლა კი ცოტა უფრო დალაგებულად.
მინდა ლაშქრობის 10-ვე მონაწილეზე ცოტა რამ დავწერო.
დავიწყებ კუზნეცოვით , პირველი ვენტო დაგვხვდა მე და ჩემ დას ადგილზე, (ზურგჩანთით) არიყო ძნელი მისახვედრი რომ მომდევნო 2 დღე ერთად მოგვიწევდა ყოფნა
მხიარული, პირდაპირი ), კაი ტიპი, განსხვავებული ვიდრე ფორუმზე მეგონა (ზუსტად ეს ნაკლი აქვს ვირტუალურ ურთიერთობას)
დათო - სთან ერთად შატილში ვიყავი, თუმცა ახლა გავიცანი:) მშვიდია რაღაცხანაირი:დ (თუმცა ლელობურთის თამაშისას როგორი იყო ნამდვილად ვერ დავდებ თავს )
ლაილა - ბევრ ქართველზე უკეთ ქართულის მცოდნე მხიარული, და შესანიშნავი პროფესიის მქონე, (მის პროფესიონალიზმში თანაკარველებიც დამენთანხმებიან). საინტერესო მოსაუბრე.. ჩემთვის საინტერესო კიდევ იმდენად, რამდენადაც კაი რაღაცები მასწავლა (თუ დაგაინტერესებთ ცალკე გეტყვით )
ლიკა - (ნერვებს მიშლის)
მირანდა - ლიკას პლიუსიკო. ფაქტობრივად მიაც ამ გასვლაში გავიცანი. პირველ რიგში კარგი ნერვების მქონე (კარვის გაშლისას) ), მეორე რიგში (ჩემ დასთან ერთად) ნამდვილი მეოჯახეები, სუფრასთან დაკავშირებულ საკითხებში მაინც დიდი "ბაგაჟის" მქონე, თუმცა ნაკლებად მომიწია მასთან საუბარმა და კიდევ სიამოვნებით წავიდოდი მასთან ერთად სადმე:)
კახა - კიდევ ერთი ახალ-გაცნობილი კარველი. კარგი მოსაუბრე, მხიარული და ბევრი საინტერესო ინფორმაციის მატარებელი.. კიდევ კომუნიკაბელური (არ ვიცი გოგა ამის ქართული შესატყვისად თუ გამოდგება "მეურთიერთობე" )
ქეთი - ძალიან კარგი ფოტოგრაფი, რაღაცნაირი ღრმა ადამიანი და მგრძნობიარე, ცოტა კი შეგვიშინა "ამუნიამ" მაგრამ ეგ არაფერი :* მშვენიერი ხმით: (ჭყინტი ყველის ჭამა მიიყვარს, კბილის გაკრაჭუნებააავო, ლამაზ გოგოს კოცნა მიიყვარს, თვალის ჩაპაჭუნებავო დააა :D:D )
გიო - ეს არის ადამიანი რომელიც ყველაზე განსხვავებულ სიზმრებს ხედავს. განსაკუთრებით კი "კოშმარებს" როდესაც სამეფო კლუბის წარმომადგენლები ესიზმრება
პაატა - სუულ სულ მინდოდა ამ ადამიანის გაცნობა. დაუსწრებლად კი ვიცნობდი მაგრამ ახლაუკვე პირადადაც კარგი ფოტოგრაფი, და თუ გოგას დავუჯერებთ ცოტა აფერისტიც :D მთელი გზა მძღოლის გვერდზე იჯდა ცუდად ვარ ცუდად ვარო
ზვიადი - მგონი პირველი შემთხვევაა როცა ლაშქრობის აღწერაში ვამბობ "მძღოლი" გავიცანითქო ძალიან დადებითი ადამიანი, უდაოდ პროფესიონალი და კარგი კომპანიონი:) სადაც ეს კაცი იქნება მძღოლი ჩემთვის დამატებითი ერთი მიზეზი იქნება წამოსასვლელად.
გოგა - ბევრი ლაპარაკი შემიძლია ამ ადამიანზე, მაგრამ რამდენიმეს ვიტყვი. ერთი ალბათ "ნაღდია" რომ არა გოგა ეს გასვლა არ იქნებოდა ისეთი კარგი როგორიც გამოვიდა. ბევრ ადამიანს იცნობს და ბევრიც იცნობს დაუსწრებლად (ერკეთი )რაც ძალიან დაგვეხმარა ლაშქრობის განმავლობაში. ლიდერობის თვისებების მქონე და მშვენიერი ხმის პატრონი (აადექიით.. აააადექიით (რა ცუდია ტონალობას რო არ გამოხატავს ფორუმი:D )
უჰ... და ზოგადად... ეს ლაშქრობა კიდევ იმით იყო გამორჩეული რომ აბსოლუტურად ყველა მოლაშქრის სახელი დამამახსოვრდა, ვიყავი ძალიან მშვიდად. მივიღე მონაწილეობა სახალხო თამაშობაში (პირველად). ცოტა ადრენალინი, ჟინი და გამარჯვების სუნი, ერთიანობის განცდა და იმის გრძნობა, რომ რაღაცის წევრი ხარ, სხვების მხარდამხარ "იბრძვი" ) კარგია...
ალბათ ძნელად მოვიფიქრებდი უკეთ როგორ შეიძლებოდა ამ 2 დღის გატარება:)
არ ვიცი კიდევ შევიკრიბებით თუ არა ამ შემადგენლობით, ან საერთოდ როგორ, სად და რა სიტუაციაში მოგვიწევს შეხვედრა... მაგრამ მე ძალიან კარგად მაქვს ეს 2 თქვენთან გატარებული დღე მოსაგონრად:)
ისე გადავედით "სამომავლო გეგმებიდან" "ლაშქრობებში" ჩემი პოსტი არ ყოფილა. ჰოდა ახლა მინდა აქ დავწერო
ჩემმა დამ მგონი არაფერი დამიტოვა ასატვირთად (:D) ამიტომ მხოლოდ "მშრალი" ტექსტით შემოვიფარგლები.
"მშრალი" - იმიტომ რომ ამ გასვლაში ბევრი ახალი ემოცია აღმოვაჩინე ჩემ თავში.
ერთ-ერთი ჩემი ასეთი აღმოჩენა "მადლი"-ს ძალა და მისი განცდა იყო. არ ვიცი რანაირად და როგორ, მაგრამ ჯერ კიდევ მომყვება არა ემოცია, არამედ "მადლი".
სულ მინდა ყველას მივეფერო და გავუღიმო, როგორც ამას ერკეთში დედა მარიამი აკეთებდა.
არასდროს დამავიწყდება მისი მადლიანი სახე, უცნაურად დაღლილი, გაცისკროვნებული, მომღიმარე...
არ დამავიწყდება მეუფე იოსებთან სტუმრობა, მისი უშუალობა და მხიარული ხასიათი, ჩვეულებრივი და საქმიანი.
საუბარი იღუმენია ალექსანდრასთან (აჭის ეკლესია) მისი გულისტკივილი, პრობლემები სამონასტრო კომპლექსის გარშემო, და მონაზვნების ხელით გამზადებული მცირედი, მაგრამ უგემრიელესი "საგზალი".
(პ.ს. მგონი ქრონოლოგიურად უკუღმა მოვყევი, მომიტევეთ:))))
კიდევ მინდა ვთქვა ერკეთის მონასტერზე და იმ მონაზონზე, რომელმაც დაგვათვალიერებინა იქაურობა. მართლაც რომ გადაგვყვა. როგორი აღტაცებით გვაჩვენებდა და გვიყვებოდა სხვადასხვა ადგილების შესახებ. მასაც ძალიან ნათელი და სულ მხიარული სახე ჰქონდა.
არ ვიცი... შეიძლება უბრალოდ ფსიქოლოგიურ მომენტს მივაწეროთ.. წყაროს წყალი, რომელიც ერკეთში ვნახეთ და გვითხრეს რომ სასწაულმოქმედია (მაკურნებელი ძალის მქონე), განსაკუთრებით თვალებისთვის.. მოვისვი თვალებზე და... როდესაც ყოველ საღამოს მეწვოდა თვალები, (ასევე როცა კომპიუტერთან ვიჯექი) ახლა არაფერსაც არ ვგრძნობ, მშვენივრად ვაფახულებ თვალებს:))))))))
ახლა კი ცოტა უფრო დალაგებულად.
მინდა ლაშქრობის 10-ვე მონაწილეზე ცოტა რამ დავწერო.
დავიწყებ კუზნეცოვით , პირველი ვენტო დაგვხვდა მე და ჩემ დას ადგილზე, (ზურგჩანთით) არიყო ძნელი მისახვედრი რომ მომდევნო 2 დღე ერთად მოგვიწევდა ყოფნა
მხიარული, პირდაპირი ), კაი ტიპი, განსხვავებული ვიდრე ფორუმზე მეგონა (ზუსტად ეს ნაკლი აქვს ვირტუალურ ურთიერთობას)
დათო - სთან ერთად შატილში ვიყავი, თუმცა ახლა გავიცანი:) მშვიდია რაღაცხანაირი:დ (თუმცა ლელობურთის თამაშისას როგორი იყო ნამდვილად ვერ დავდებ თავს )
ლაილა - ბევრ ქართველზე უკეთ ქართულის მცოდნე მხიარული, და შესანიშნავი პროფესიის მქონე, (მის პროფესიონალიზმში თანაკარველებიც დამენთანხმებიან). საინტერესო მოსაუბრე.. ჩემთვის საინტერესო კიდევ იმდენად, რამდენადაც კაი რაღაცები მასწავლა (თუ დაგაინტერესებთ ცალკე გეტყვით )
ლიკა - (ნერვებს მიშლის)
მირანდა - ლიკას პლიუსიკო. ფაქტობრივად მიაც ამ გასვლაში გავიცანი. პირველ რიგში კარგი ნერვების მქონე (კარვის გაშლისას) ), მეორე რიგში (ჩემ დასთან ერთად) ნამდვილი მეოჯახეები, სუფრასთან დაკავშირებულ საკითხებში მაინც დიდი "ბაგაჟის" მქონე, თუმცა ნაკლებად მომიწია მასთან საუბარმა და კიდევ სიამოვნებით წავიდოდი მასთან ერთად სადმე:)
კახა - კიდევ ერთი ახალ-გაცნობილი კარველი. კარგი მოსაუბრე, მხიარული და ბევრი საინტერესო ინფორმაციის მატარებელი.. კიდევ კომუნიკაბელური (არ ვიცი გოგა ამის ქართული შესატყვისად თუ გამოდგება "მეურთიერთობე" )
ქეთი - ძალიან კარგი ფოტოგრაფი, რაღაცნაირი ღრმა ადამიანი და მგრძნობიარე, ცოტა კი შეგვიშინა "ამუნიამ" მაგრამ ეგ არაფერი :* მშვენიერი ხმით: (ჭყინტი ყველის ჭამა მიიყვარს, კბილის გაკრაჭუნებააავო, ლამაზ გოგოს კოცნა მიიყვარს, თვალის ჩაპაჭუნებავო დააა :D:D )
გიო - ეს არის ადამიანი რომელიც ყველაზე განსხვავებულ სიზმრებს ხედავს. განსაკუთრებით კი "კოშმარებს" როდესაც სამეფო კლუბის წარმომადგენლები ესიზმრება
პაატა - სუულ სულ მინდოდა ამ ადამიანის გაცნობა. დაუსწრებლად კი ვიცნობდი მაგრამ ახლაუკვე პირადადაც კარგი ფოტოგრაფი, და თუ გოგას დავუჯერებთ ცოტა აფერისტიც :D მთელი გზა მძღოლის გვერდზე იჯდა ცუდად ვარ ცუდად ვარო
ზვიადი - მგონი პირველი შემთხვევაა როცა ლაშქრობის აღწერაში ვამბობ "მძღოლი" გავიცანითქო ძალიან დადებითი ადამიანი, უდაოდ პროფესიონალი და კარგი კომპანიონი:) სადაც ეს კაცი იქნება მძღოლი ჩემთვის დამატებითი ერთი მიზეზი იქნება წამოსასვლელად.
გოგა - ბევრი ლაპარაკი შემიძლია ამ ადამიანზე, მაგრამ რამდენიმეს ვიტყვი. ერთი ალბათ "ნაღდია" რომ არა გოგა ეს გასვლა არ იქნებოდა ისეთი კარგი როგორიც გამოვიდა. ბევრ ადამიანს იცნობს და ბევრიც იცნობს დაუსწრებლად (ერკეთი )რაც ძალიან დაგვეხმარა ლაშქრობის განმავლობაში. ლიდერობის თვისებების მქონე და მშვენიერი ხმის პატრონი (აადექიით.. აააადექიით (რა ცუდია ტონალობას რო არ გამოხატავს ფორუმი:D )
უჰ... და ზოგადად... ეს ლაშქრობა კიდევ იმით იყო გამორჩეული რომ აბსოლუტურად ყველა მოლაშქრის სახელი დამამახსოვრდა, ვიყავი ძალიან მშვიდად. მივიღე მონაწილეობა სახალხო თამაშობაში (პირველად). ცოტა ადრენალინი, ჟინი და გამარჯვების სუნი, ერთიანობის განცდა და იმის გრძნობა, რომ რაღაცის წევრი ხარ, სხვების მხარდამხარ "იბრძვი" ) კარგია...
ალბათ ძნელად მოვიფიქრებდი უკეთ როგორ შეიძლებოდა ამ 2 დღის გატარება:)
არ ვიცი კიდევ შევიკრიბებით თუ არა ამ შემადგენლობით, ან საერთოდ როგორ, სად და რა სიტუაციაში მოგვიწევს შეხვედრა... მაგრამ მე ძალიან კარგად მაქვს ეს 2 თქვენთან გატარებული დღე მოსაგონრად:)
გურია, შუხუთის ლელობურთი და გეგუთი 15-16.04.2012
ყოჩაღ ნიკუშ )) განსაკუთრებით მომეწონა ჩემი ბარსას და პაატას აღწერა ))))))))))) ბევრი ვიცინე )) პაატას ცუდათ ყოფნაზე და გიოს სამეფო სიზმრებზე : ))))))))))))))) ჯიგარი ხარ მიხარია რომ გაგიცანი ... ჩემ გასვლებში ყოველთვის იქნები ძმაnikushanikusha wrote:აადამიანებო და ევიანებო )
ისე გადავედით "სამომავლო გეგმებიდან" "ლაშქრობებში" ჩემი პოსტი არ ყოფილა. ჰოდა ახლა მინდა აქ დავწერო
ჩემმა დამ მგონი არაფერი დამიტოვა ასატვირთად (:D) ამიტომ მხოლოდ "მშრალი" ტექსტით შემოვიფარგლები.
"მშრალი" - იმიტომ რომ ამ გასვლაში ბევრი ახალი ემოცია აღმოვაჩინე ჩემ თავში.
ერთ-ერთი ჩემი ასეთი აღმოჩენა "მადლი"-ს ძალა და მისი განცდა იყო. არ ვიცი რანაირად და როგორ, მაგრამ ჯერ კიდევ მომყვება არა ემოცია, არამედ "მადლი".
სულ მინდა ყველას მივეფერო და გავუღიმო, როგორც ამას ერკეთში დედა მარიამი აკეთებდა.
არასდროს დამავიწყდება მისი მადლიანი სახე, უცნაურად დაღლილი, გაცისკროვნებული, მომღიმარე...
არ დამავიწყდება მეუფე იოსებთან სტუმრობა, მისი უშუალობა და მხიარული ხასიათი, ჩვეულებრივი და საქმიანი.
საუბარი იღუმენია ალექსანდრასთან (აჭის ეკლესია) მისი გულისტკივილი, პრობლემები სამონასტრო კომპლექსის გარშემო, და მონაზვნების ხელით გამზადებული მცირედი, მაგრამ უგემრიელესი "საგზალი".
(პ.ს. მგონი ქრონოლოგიურად უკუღმა მოვყევი, მომიტევეთ:))))
კიდევ მინდა ვთქვა ერკეთის მონასტერზე და იმ მონაზონზე, რომელმაც დაგვათვალიერებინა იქაურობა. მართლაც რომ გადაგვყვა. როგორი აღტაცებით გვაჩვენებდა და გვიყვებოდა სხვადასხვა ადგილების შესახებ. მასაც ძალიან ნათელი და სულ მხიარული სახე ჰქონდა.
არ ვიცი... შეიძლება უბრალოდ ფსიქოლოგიურ მომენტს მივაწეროთ.. წყაროს წყალი, რომელიც ერკეთში ვნახეთ და გვითხრეს რომ სასწაულმოქმედია (მაკურნებელი ძალის მქონე), განსაკუთრებით თვალებისთვის.. მოვისვი თვალებზე და... როდესაც ყოველ საღამოს მეწვოდა თვალები, (ასევე როცა კომპიუტერთან ვიჯექი) ახლა არაფერსაც არ ვგრძნობ, მშვენივრად ვაფახულებ თვალებს:))))))))
ახლა კი ცოტა უფრო დალაგებულად.
მინდა ლაშქრობის 10-ვე მონაწილეზე ცოტა რამ დავწერო.
დავიწყებ კუზნეცოვით , პირველი ვენტო დაგვხვდა მე და ჩემ დას ადგილზე, (ზურგჩანთით) არიყო ძნელი მისახვედრი რომ მომდევნო 2 დღე ერთად მოგვიწევდა ყოფნა
მხიარული, პირდაპირი ), კაი ტიპი, განსხვავებული ვიდრე ფორუმზე მეგონა (ზუსტად ეს ნაკლი აქვს ვირტუალურ ურთიერთობას)
დათო - სთან ერთად შატილში ვიყავი, თუმცა ახლა გავიცანი:) მშვიდია რაღაცხანაირი:დ (თუმცა ლელობურთის თამაშისას როგორი იყო ნამდვილად ვერ დავდებ თავს )
ლაილა - ბევრ ქართველზე უკეთ ქართულის მცოდნე მხიარული, და შესანიშნავი პროფესიის მქონე, (მის პროფესიონალიზმში თანაკარველებიც დამენთანხმებიან). საინტერესო მოსაუბრე.. ჩემთვის საინტერესო კიდევ იმდენად, რამდენადაც კაი რაღაცები მასწავლა (თუ დაგაინტერესებთ ცალკე გეტყვით )
ლიკა - (ნერვებს მიშლის)
მირანდა - ლიკას პლიუსიკო. ფაქტობრივად მიაც ამ გასვლაში გავიცანი. პირველ რიგში კარგი ნერვების მქონე (კარვის გაშლისას) ), მეორე რიგში (ჩემ დასთან ერთად) ნამდვილი მეოჯახეები, სუფრასთან დაკავშირებულ საკითხებში მაინც დიდი "ბაგაჟის" მქონე, თუმცა ნაკლებად მომიწია მასთან საუბარმა და კიდევ სიამოვნებით წავიდოდი მასთან ერთად სადმე:)
კახა - კიდევ ერთი ახალ-გაცნობილი კარველი. კარგი მოსაუბრე, მხიარული და ბევრი საინტერესო ინფორმაციის მატარებელი.. კიდევ კომუნიკაბელური (არ ვიცი გოგა ამის ქართული შესატყვისად თუ გამოდგება "მეურთიერთობე" )
ქეთი - ძალიან კარგი ფოტოგრაფი, რაღაცნაირი ღრმა ადამიანი და მგრძნობიარე, ცოტა კი შეგვიშინა "ამუნიამ" მაგრამ ეგ არაფერი :* მშვენიერი ხმით: (ჭყინტი ყველის ჭამა მიიყვარს, კბილის გაკრაჭუნებააავო, ლამაზ გოგოს კოცნა მიიყვარს, თვალის ჩაპაჭუნებავო დააა :D:D )
გიო - ეს არის ადამიანი რომელიც ყველაზე განსხვავებულ სიზმრებს ხედავს. განსაკუთრებით კი "კოშმარებს" როდესაც სამეფო კლუბის წარმომადგენლები ესიზმრება
პაატა - სუულ სულ მინდოდა ამ ადამიანის გაცნობა. დაუსწრებლად კი ვიცნობდი მაგრამ ახლაუკვე პირადადაც კარგი ფოტოგრაფი, და თუ გოგას დავუჯერებთ ცოტა აფერისტიც :D მთელი გზა მძღოლის გვერდზე იჯდა ცუდად ვარ ცუდად ვარო
ზვიადი - მგონი პირველი შემთხვევაა როცა ლაშქრობის აღწერაში ვამბობ "მძღოლი" გავიცანითქო ძალიან დადებითი ადამიანი, უდაოდ პროფესიონალი და კარგი კომპანიონი:) სადაც ეს კაცი იქნება მძღოლი ჩემთვის დამატებითი ერთი მიზეზი იქნება წამოსასვლელად.
გოგა - ბევრი ლაპარაკი შემიძლია ამ ადამიანზე, მაგრამ რამდენიმეს ვიტყვი. ერთი ალბათ "ნაღდია" რომ არა გოგა ეს გასვლა არ იქნებოდა ისეთი კარგი როგორიც გამოვიდა. ბევრ ადამიანს იცნობს და ბევრიც იცნობს დაუსწრებლად (ერკეთი )რაც ძალიან დაგვეხმარა ლაშქრობის განმავლობაში. ლიდერობის თვისებების მქონე და მშვენიერი ხმის პატრონი (აადექიით.. აააადექიით (რა ცუდია ტონალობას რო არ გამოხატავს ფორუმი:D )
უჰ... და ზოგადად... ეს ლაშქრობა კიდევ იმით იყო გამორჩეული რომ აბსოლუტურად ყველა მოლაშქრის სახელი დამამახსოვრდა, ვიყავი ძალიან მშვიდად. მივიღე მონაწილეობა სახალხო თამაშობაში (პირველად). ცოტა ადრენალინი, ჟინი და გამარჯვების სუნი, ერთიანობის განცდა და იმის გრძნობა, რომ რაღაცის წევრი ხარ, სხვების მხარდამხარ "იბრძვი" ) კარგია...
ალბათ ძნელად მოვიფიქრებდი უკეთ როგორ შეიძლებოდა ამ 2 დღის გატარება:)
არ ვიცი კიდევ შევიკრიბებით თუ არა ამ შემადგენლობით, ან საერთოდ როგორ, სად და რა სიტუაციაში მოგვიწევს შეხვედრა... მაგრამ მე ძალიან კარგად მაქვს ეს 2 თქვენთან გატარებული დღე მოსაგონრად:)
გურია, შუხუთის ლელობურთი და გეგუთი 15-16.04.2012
nikushanikusha
გოგა რა ტყუილებს მივრცელებს, ცხოვრებაში ტყუილი არ მითქვამსგოგას დავუჯერებთ ცოტა აფერისტიც
გურია, შუხუთის ლელობურთი და გეგუთი 15-16.04.2012
paata_
ლიხაურის სამრეკლოს წარწერა და ვერძისთAვი არ გადაიღეთ?
ლიხაურის სამრეკლოს წარწერა და ვერძისთAვი არ გადაიღეთ?