ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

კოცონის ირგვლივ სასაუბრო თემები

Moderators: Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia, Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia, Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia, Kakha, Druides, Mta Mkvarebia, ilia

User avatar
burdiani
მაწანწალა
Posts: 769
Joined: 29 ივნ 2009, 14:46
Location: სულ გზაში
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by burdiani » 25 იან 2011, 19:26

ავაგ არუთუნიანი wrote:საფერავის ჯიშის ყურძენი ათას წელზე მეტია, სომხეთის ჩრდილოეთით ხარობს

სიმართლე არ უწერია? :D
ჩრდილოეთით და არა სომხეთის ჩრდილოეთ ნაწილში. :D

გარდა ამისა თუ საქართველოს ისტორიულ სომხეთად განვიხილავთ ისევ მართალია :D

+ამას სომხეთის ამჟამინდელი ჩრდილოეთი ლორეა ისტორიული საქართველო :P
საქართველოსთვის!

qvevri
ქვევრი
Posts: 7185
Joined: 13 მაი 2007, 22:57
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by qvevri » 26 იან 2011, 09:07

გამოდის, რომ მართლები ყოფილან :wink:

qvevri
ქვევრი
Posts: 7185
Joined: 13 მაი 2007, 22:57
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by qvevri » 26 იან 2011, 09:24

ზედაშის ქვევრი და ღვინო
მიუხედავად იმისა, რომ ქვევრში ღვინის დაყენების საკითხი ერთ მთლიან საგანს წარმოადგენს, შეიძლება საზედაშე ქვევრი და ღვინო მაინც ცალკე მოვლენად გამოიყოს. თავისთავად საზედაშე ღვინის დაყენება დიდად არ განსხვავდება ჩვეულებრივი ღვინის დაყენებისაგან. ძირითადი განსხვავება ამ ორი ღვინის დაყენების შემთხვევაში არის არა ღვინის ტექნოლოგია, არამედ შინაარსობრივი, დანიშნულებითი მხარე. “ზედაშის ქვევრების” საკითხი დღესდღეობით გარკვეულ განსჯის საგანს წარმოადგენს მოსახლეობაში, რადგან ახლო წარსულში ზედაშის ქვევრებისა და ღვინის შინაარსობრივი მხარე მთლიანად დავიწყებული და უგულებელყოფილი იქნა და ამ გამოთქმამ, არასწორი და ხშირ შემთხვევაში დამახინჯებული აზრიც კი შეიძინა, რომელიც დღემდეა გავრცელებული მოსახლეობაში.
ზედაშის ქვევრი მარანში ერთგვარ ორიენტირს წარმოადგენდა და მას ყოველთვის, გამორჩეული ადგილი უნდა სჭეროდა, ხოლო დანარჩენი ქვევრების განლაგებაც, სწორედ ზედაშის ქვევრისა თუ ქვევრების მდებარეობის გათვალისწინებით ხდებოდა მარანში. ეს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ზედაშეს შუა, ცენტრალური ადგილი უნდა სჭეროდა სხვა ქვევრებს შორის. პირიქით_ ზედაშის ქვევრი განცალკევებულ ადგილს იკავებდა, მაგრამ ზედაშეების ადგილი, ღვინის ხარისხიანად შენახვის თვალსაზრისით უნდა ყოფილიყო საუკეთესო სხვა ქვევრების მდებარეობასთან შედარებით, იგულისხმება სიგრილე, მზის სხივების მიუწვდომლობა და შედარებით მყუდრო ადგილი.
ჩვენ დღემდე არ მოგვეპოვება მასალა იმის შესახებ, თუ რა განსხვავება არსებობდა ჩვეულებრივსა და ზედაშის ქვევრების დამზადების ტექნოლოგიას შორის, მაგრამ ძალზე ხშირად, ძველი ზედაშის ქვევრებზე შეიმჩნევა მექვევრე ოსტატის მიერ გაკეთებული დამღები, რომლებზეც ჯვრებია გამოსახული. განსხვავებას, ზედაშისა და ჩვეულებრივ ქვევრებს შორის არც მათი ცვილით დამუშავებისა თუ კირით დადუღაბების შემთხვევაში ვხვდებით, თუმცა დიდად სავარაუდოა, რომ ზედაშის ქვევრები უფრო მეტი გულისყურით ირეცხებოდა და რომ ამ მნიშვნელოვან პროცესს უფრო დიდი დრო და ენერგია დაეთმობოდა წარსულ დროში. ზედაშის ქვევრებისა და ღვინის კულტურა მთელ საქართველოშია გავრცელებული, მაგრამ ამ მოვლენას უფრო მეტად აღმოსავლეთ საქართველოში, და კონკრეტულად, კახეთში ვხვდებით. ძველად პრაქტიკულად არ არსებობდა არცერთი მარანი, სადაც ზედაშის თუნდაც ერთი ქვევრი არ ყოფილიყო ჩაფლული. აქედან გამომდინარე, თითქმის ყველა მარნის მფლობელ ოჯახს ჰქონდა ზედაშის ქვევრი, რომელშიც მზადდებოდა, როგორც ტაძარ-მონასტრებისათვის შესაწირი ღვინო, ისე საერო თუ საეკლესიო დღესასწაულებზე საკუთარი მოხმარებისთვის განკუთვნილი ღვინო. სადღეისოდ ეს ტრადიცია, სამწუხაროდ, მთლიანად დავიწყებულია და დღევანდელი ტრადიციული მარნების მეპატრონეები ჩვენი წინაპრების ამ მეტად მნიშვნელოვან ადათს აღარ აგრძელებენ.
ზედაშის ქვევრებსა და საზედაშე ღვინოს ყოველთვის დიდი გულისყურით ეკიდებოდა ქართველი კაცი. ასეთ ქვევრებთან და მეტადრე ღვინოსთან, მაგალითად, მანდილოსანი ახლოსაც კი არ მიდიოდა. როგორც თავშივე აღინიშნა, ზედაშის ქვევრებისა თუ ღვინის ტრადიცია დღესდღეობით მთლიანად დავიწყებულია და საქართველოში, გარდა ერთეული ადამიანებისა, საზედაშე ღვინოს აღარავინ აყენებს.
ორი სიტყვით შევეხოთ თავად საზედაშე ღვინის დაყენების წესსაც. ტაძარ-მონასტრებისადმი შენაწირი ღვინის გარკვეული ნაწილი საბარძიმედაა განკუთვნილი. ასეთი ღვინო წირვა-ლოცვის დროს მაცხოვრის სისხლად გარდაიქმნება და აი, სწორედ ეს უმთავრესი და უმნიშვნელოვანესი მომენტი განაპირობებს იმას, რომ საზედაშე ღვინოს ეასჭიროება განსაკუთრებული ყურადღება, მოვლა და მოპყრობა, დაწყებული ქვევრების რეცხვითა და მარნის სისუფთავით და დამთავრებული ყურძნის გადამუშავებითა და მისი დადუღება-დაღვინებისა და შენახვის პროცესით. მადუღარ ქვევრებს ალკოჰოლური დუღილის პერიოდში ესაჭიროება ჭაჭის ხშირი ჩარევა, ეს სიხშირე შესაძლოა შეადგენდეს დღეში მინიმუმ 5 ჩარევას. საერთოდ კი კარგია, თუ ქვევრებში ჭაჭა ჩაერევა ყოველ ორ-სამ საათში ერთხელ, განსაკუთრებით მძაფრი დუღილის პერიოდში. დუღილის დამთავრების შემდეგ ჭაჭა და ღვინო უნდა განცალკევდეს და ღვინო გადატანილი უნდა იქნეს ცალკე ქვევრში, რის შემდეგაც საზედაშე ღვინოს ესაჭიროება სრული სიმშვიდე გარკვეული დროის განმავლობაში. ღვინოს, ჭაჭიდან მოხსნის შემდეგ, პირველი გადაღება შესაძლოა სხვადასხვა დროს მოუწიოს ადგილის, რეგიონის, მოსავლის წლისა თუ სხვა ფაქტორების გათვალისწინებით. ეს დრო შესაძლოა იყოს, მაგალითად, ნოემბერ-დეკემბერი. საზედაშე ღვინის დასაყენებლად გამოყენებული უნდა იქნეს მხოლოდ და მხოლოდ წითელყურძნიანი ვაზის ჯიშები. ყოვლად დაუშვებელია საზედაშე ღვინის დასაყენებლად თეთრყურძნიანი ვაზის ჯიშების გამოყენება ან თუნდაც მათი უმცირესი ნაწილის შერევა წითელ ყურძენში. ასევე არ შეიძლება წითელ საზედაშე ღვინოში თეთრი ღვინის შერევაც, თუნდაც ეს იყოს ღვინის სულ მცირედი ნაწილიც კი. ამის გარდა, უნდა გამოირიცხოს საზედაშე ღვინოში წყლის მოხვდრაც. ამ უკანასკნელის თავიდან ასაცილებლად ჭურჭლის გამოყენება, იქნება ეს ქვევრი, კასრი, მინის ჭურჭელი თუ სხვა, უნდა მოხდეს მაშინ, როდესაც იგი რეცხვის შემდეგ კარგად გაშრება. საზედაშედ ასევე არ გამოიყენებენ ვარდისფერი ღვინის მომცემ ყურძნის ჯიშებსაც, რომელთა შეფერილობაც სუსტია. ზოგადად, საზედაშე და აქედან გამომდინარე საბარძიმე ღვინისათვის უმჯობესია თუ გამოყენებული იქნება ძველი ქართული წითელყურძნიანი ვაზის ჯიშები, როგორებიცაა მაგალითად: “საფერავი”, “ძველშავი”, “ოცხანური საფერე”, ქართლისა თუ კახეთის “თავკვერი”, “შევკაპიტო” და სხვა, დასავლეთისა თუ აღმოსავლეთ საქართველოს ყურძნის ჯიშები და არა ისეთი ჯიშები, როგორებიცაა, მაგალითად “ადესა”, “ვაქირულა”, “შანიძე”, “დირბულა”, “მოლდავანკა” და სხვა სახეობათა შორისი ჰიბრიდები თუ ეგრეთწოდებული “უწამლი” ვაზის ჯიშები. ჩვენმა წინაპრებმა საკმაოდ დიდი შრომა გასწიეს ქართული ვაზის ჯიშების გამოსაყვანად და მათ მართლაც შეძლეს ის, რომ შეექმნათ მსოფლიო ვაზის ჯიშთა საგანძური, ქართული ვაზის უნიკალური ჯიშების სახით! და ჩვენ რატომ უნდა გამოვიყენოთ საბარძიმედ მდარე და გაურკვეველი წარმოშობის უცხოური ჯიშები, რომლებიც თავიანთ სამშობლოშიც კი დაწუნებულია და უვარგისადაა აღიარებული? ამგვარი “უჯიშო” ჯიშების ადგილი არათუ ზედაშის ქვევრებში და, აქედან გამომდინარე, წმინდა ბარძიმშია, არამედ საერთოდ საქართველოშიც არაა!
ოჯახურ პირობებში დაყენებულ საზედაშე ღვინოს დამუშავება (იგულისხმება ფილტრაცია, გაწებვა და სხვა ქიმიური დანამატების დამატება) არ ესაჭიროება. ასევე არანაირ საჭიროებას არ წარმოადგენს და ასეთ შემთხვევაში არც არის რეკომენდებული ალკოჰოლური დუღილის დროს კულტურული საფუარების გამოყენებაც. ზოგადად, ოჯახურ პირობებში, არათუ საზედაშე ღვინოს, არამედ ჩვეულებრივ ღვინოსაც არ ესაჭიროება ზემოთ ჩამოთვლილი დანამატები და ფილტრაცია, რადგან ღვინო, თუკი მას წიგნიერად მიუდგებით, ბუნებრივად და ყოველგვარი ქიმიური ჩარევის გარეშე გაივლის ყველა იმ ეტაპს რომელსაც, მაგალითად, ქარხნულ მეღვინეობას ესაჭიროება. აღნიშნული ქიმიური დანამატები კი წარმოადგენენ ისეთ ნივთიერებებს, რომლებიც ხშირ შემთხვევაში მზადდება საქონლის ძვლებისა თუ ჩლიქებისა და რქებისაგან და, რაც ყველაზე მიუღებელია, საქონლის სისხლისგანაც კი, ასევე თევზის ნაწლავებისაგან და სხვ., რომლებსაც არაფერი არ ესაქმებათ ღვინოში და მეტადრე საბარძიმე ღვინოში. ამგვარი დანამატების შედეგად დაყენებული ღვინის გამოყენება საბარძიმე ღვინოდ, მით უმეტეს თუ ამის შეასხებ მოძღვარი არ არის ინფორმირებული, ყოვლად დაუშვებელია. ერთადერთი მეთოდი, რომლის გამოყენებაც დაშვებულია ზედაშის ღვინის დაყენებისას ესაა ქვევრებში გოგირდის ჩაბოლება, რომელსაც ჭურჭელში მისსავე სადეზინფექციოდ ჩააბოლებენ მათი გამოყენების წინ. ამ მეთოდს ჩვენი წინაპრებიც იყენებდნენ. რა თქმა უნდა, გოგირდის ჩაბოლება არ გამორიცხავს ჭურჭლისა და მარნის ჰიგიენის წესების დაცვას, რაც ერთ-ერთი წინაპირობაა ხარისხიანი ღვინის მისაღებად. აქედან გამომდინარე, საზედაშე ღვინოს ეასჭიროება არა ფილტრაცია, გაწებვა თუ სხვა ალქიმიური პრეპარატებით გაჯერება, არამედ ჭაჭიდან დროული მოხსნა, გადაღების სწორი დროის შერჩევა, წესების დაცვით შენახვა და, როგორც უკვე ითქვა, მარნისა და ჭურჭელის ჰიგიენური წესების ზუსტი დაცვა.
იყო შემთხვევა, როდესაც ზედაშის ქვევრი ზიანდებოდა, იბზარებოდა ან ტყდებოდა. ასეთ შემთხვევაში მოსახლეობა მისდევდა ერთ მეტად ყურადსაღებ წესს: ახალი სანაცვლო საზედაშე ქვევრი იმავე მოცულობის კი არ უნდა ყოფილიყიო, არამედ უფრო მოზრდილი. მაგალითად, 100_ ლიტრიანი ქოცოს დაზიანების შემთხვევაში შეიძენდნენ, დაახლოებით 10 ლიტრით უფრო მეტი მოცულობის ქოცოს. ეს ფაქტი კიდევ ერთხელ მეტყველებს იმაზე, რომ ეს ადათჩვევა საქართველოში დიდი სიძველით ხასიათდება.
ამრიგად ქართული და საერთოდ ქრისტიანული წარმოდგენით ზედაშე ის ღვინოა, რომელიც მართლმადიდებლური წირვის დროს მაცხოვრის სისხლად გარდაიქმნება, და აქედან გამომდინარე, ამ ღვინის დაყენებას ადამიანი, რთვლიდან და ყურძნის დაწურვიდანვე ისე უნდა მოეკიდოს, როგორც თავად სიწმინდეს. ძველად, ყურძნის დაჭყლეტის დროს, მარანში აუცილებლად ინთებოდა კელაპტარი, საწნახელში კი არამც და არამც არ ჩადგებოდა ნასვამი მამაკაცი, ხოლო მას, ვინც საზედაშე ღვინის დასამზადებელი ყურძნის წურვის დროს ბილწსიტყვაობდა ან ზედმეტად ხმაურობდა, მარნიდან ითხოვდნენ. არსებობს სპეციალური ლოცვა, რომელსაც მოძღვრი კითხულობს ყურძნის დაწურვის დროს. ეს ლოცვა ძველად თითქმის ყველა მარანში აღესრულებოდა და იკურთხებოდა როგორც წლის მოსავალი ისე ყურძნის დაწურვის დაწყებაც. რაოდენ სამწუხაროც არ უნდა იყოს, დღესდღეობით, წინაპართა ეს მეტად მნიშვნელოვანი ადათ-წესი აღარ აღესრულება, გარდა იშვიათი და ერთეული შემთხვევებისა. ზედაშის ტრადიცია თავისი ღრმა შინაარსით აღდგენას საჭიროებს, ამასთან ასევე აღსადგენია ის ძველი ქართული ვაზის ჯიშებიც, რომელთაგან ჩვენი წინაპრები საზედაშე ღვინოს ამზადებდნენ. და თუმცა ეს ყოველივე საკმაოდ შრომატევადი საქმეა და ამავდროულად დიდ დროსაც მოითხოვს, ჩვენ მაინც იმედი ვიქონიოთ, რომ ქართველი კაცი კვლავ მიუბრუნდება ამ მეტად კეთილშობილურ საქმეს, როგორიცაა ზედაშის ქვევრების მოვლა, საზედაშე და საბარძიმე ღვინის დაყენება.
მუდამ თქვენი ქვევრი
2010წ.

User avatar
ლეონტი
იეტი
Posts: 4805
Joined: 26 მაი 2007, 22:48
Location: ღურბელი
Contact:
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by ლეონტი » 26 იან 2011, 09:39

qvevri wrote: არსებობს სპეციალური ლოცვა, რომელსაც მოძღვრი კითხულობს ყურძნის დაწურვის დროს. ეს ლოცვა ძველად თითქმის ყველა მარანში აღესრულებოდა და იკურთხებოდა როგორც წლის მოსავალი ისე ყურძნის დაწურვის დაწყებაც. რაოდენ სამწუხაროც არ უნდა იყოს, დღესდღეობით, წინაპართა ეს მეტად მნიშვნელოვანი ადათ-წესი აღარ აღესრულება,
ჰოდა მოდი ესე ვთქვათ ადამიანი ღმერთს დაშორდა და ლოცვაც აღარ იცის.
ამ ტრადიციების აღდგენა მხოლოდ გარეგნული ფორმით თუ მოხდა აზრი არა აქვს. ეს მოხდა ევროპაში, შეინახეს ფორმა და არა აქვთ შინაარსი.
ჩვენთან 2 რივე დაიკარგა.
ჯერ ადამიანი უნდა აღდგეს და დაუბრუნდეს შემოქმედს და მერე ტრადიციაც აღდგება თუ ის საჭიროა. მაგრამ ადამიანის აღდგინებისთვის არანაირი პირობა გარემოში აღარ არსებობს, თუ განდეგილობას არ ჩავთვლით.
მსოფლიო ფსიქიკა მიექანება თვითაღსასრულისკენ და ჩვენც კივილით მივდევთ.
გაიგე?

qvevri
ქვევრი
Posts: 7185
Joined: 13 მაი 2007, 22:57
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by qvevri » 26 იან 2011, 09:57

ლეონტი
გავიგე!

qvevri
ქვევრი
Posts: 7185
Joined: 13 მაი 2007, 22:57
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by qvevri » 26 იან 2011, 10:01

ქვევრის ტიპები და მათი სახელები ძველ საქართველოში
თავისთავად ცხადია საქართველოში იარსებებდა და არსებობდა კიდეც თიხის სხვადასხვა ზომისა და ფორმის, ღვინის შესანახი ჭურჭელი, რომელთაც თავ-თავიანთი სახელები ერქვათ მათი ფორმისა და დანიშნულების შესაბამისად. ჩვენში გავრცელებულ ქვევრ-ჭურებს ხშირად მეტად განსხვავებული ფორმა და ზომა აქვთ. ქვევრებისა და ქოცოების ერთობ განსხვავებულ ფორმებს ვხვდებით მაგალითად ქართლის სოფლებში, მეტეხი ერთაწმინდაში, გურიაში და ცხავათში (ქსნის ხეობა). შეიძლება ითქვას, რომ ცახვათში დამზადებულ ქოცოს მთელს საქართველოში ანალოგი არა ჰყავს. თუმცა კი საქართველოს ყველა სოფელს, სადაც მექვევრეობა იყო განვითარებული, აქვთ ერთმანეთთან რაღაც საერთო, მაგრამ აქვე უნდა ითქვას, რომ ყოველი კუთხე თუ სოფელი გამოირჩევა და ხასიათდება გარკვეული თავისებურებებით ამ სფეროში და აქვთ თავ-თავიანთი დამახასიათებელი ნიშნები, რის მიხედვითაც დღეს შეიძლება ამა თუ იმ ქვევრის წარმომავლობაზე საუბარი. ცხადია ყველა ფორმისა და ზომის ქვევრს ერთი საერთო სახელი არ ექნებოდა ისე, როგორც დღეს, არამედ ყველა ჭურჭელს თავისი შესაბამისი სახელები ერქმეოდა. ამ მხრივ ძალზე საინტერესო ცნობებს ვხვდებით სულხან-საბა ორბელიანის “სიტყვის კონაში”.
“... ხოლო ესე ჭური, საცავი ტყბილისა, განიყოფებიან, რამეთუ დიდთა ეწოდებიან ქვევრი და მისსა შედეგსა—ყვიბარი და მისსა უმცროსსა—ქოცო, არამედ ყოველივე ჭური არს”... ცოტა ქვემოთ კი ვკითხულობთ:
“... ჭური არს კეცთაგან ჭურჭელი: ქვევრი, ყვიბარი, ქოცო, ხალანი, დერგი, ლაგÂნი, ლაგÂნარი და მისთანანიო...”.საგულისხმოა, რომ “ლაგÂნი” და “ჭური” ბიბლიის ძველ ქართულ ხელნაწერებშიც მოიხსენიება მცხეთურ ხელნაწერში, იერემიას წინასწარმეტყველების 35.5-ში ვკითხულობთ:
“და დავდგი წინაშე პირსა მათსა ძეთა სახლისა რაქაბითასა ლაგÂნები სავსეები ღÂნითა და სასუმლები, და ვთქუ მათდამი: ესრეთ იტყÂს უფალი: სუთ ღÂნოÁ.” ასევე ესაიას წინასწარმეტყველებაში 5.10
“რამეთუ სადა იქმოდის ათი უღელი ჴართაჲ, ქმნას ლაგÂნი ერთი, და მთესველმან სათუელისა ექუსისამან ქმნას საწყაული სამი”. ხოლო საქმე მოციქულთას 9.15-ში ვკითხულობთ:
“ჰრქუა მას უფალმან: მოვედ, რამეთუ მე ჭური რჩეული მიპოვნიეს იგი, რაითა ზე აქუნდეს სახელი ჩემი წინაშე ყოველთა წარმართთა, და მეფეთა და მთავართა, ძეთა ისრაელისათა”. ქვევრების ტიპების, ზომებისა და სახელების შესახებ ასევე საინტერესო ცნობებს გვაძლევს აკად. ივ. ჯავახიშვილი.
“გურიასა და სამეგრელოშიც ორ-ორი სახელი არსებობს და აქაც ორივე განსხვავებული სიდიდის ჭურჭლის აღმნიშვნელია. სახელდობრ, დიდი და საშუალო ტანის ჭურჭელს გურიაში ჭური, ოდიშში ლაგვანი ეწოდებოდა; ხოლო მომცროს, რომელიც 5 ვედრომდე ტკბილს, ანუ ღვინოს ჩაიტევადა, გურიაში ქვიბარი, ოდიშში ლახუტი ერქვა.
გურიაში ღვინის პატარა ჭურისათვის მიღებული სახელი ქვიბარი ერთი მხრით ქვევრს გვაგონებს, მაგრამ მეორე მხრით უფრო მეტად ყვიბარს. ს. ორბელიანის განმარტებითაც ხომ “ყვიბარი—მომცრო ჭური” იყო”.
ამრიგად საქართველოში ძველთაგანვე გავრცელებულ სახელთაგან, რომლითაც ღვინის შესანახ, სხვადასხვა ზომისა და ფორმის ჭურჭელს მოიხსენიებდნენ, ჩვენთვის ცნობილია შემდეგი სახელები: ქვევრი, ჭური, დერგი, ლაგვინი, ლაგვინარი, ყვიბარი, ქვიბარი, ლახუტი, ჩასავალი, ხალანი და ქოცო. შესაძლოა შორეულ წარსულში სხვა სახელებიც არსებობდა, რომლითაც ღვინის შესანახი ჭურჭელი იყო სახელდებული, მაგრამ ჩვენ ცნობები ამის შესახებ ჯერ-ჯერობით არ მოგვეპოვება.
სიყვარულით
ქვევრი.
2010წ.


User avatar
ლეონტი
იეტი
Posts: 4805
Joined: 26 მაი 2007, 22:48
Location: ღურბელი
Contact:
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by ლეონტი » 22 თებ 2011, 21:48

მე მაინტერსებს აქ როგორ ხდება დაწურვა , პირველად ვნახე მსგავსი:

Image

qvevri
ქვევრი
Posts: 7185
Joined: 13 მაი 2007, 22:57
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by qvevri » 23 თებ 2011, 09:21

ლეონტი wrote:მე მაინტერსებს აქ როგორ ხდება დაწურვა , პირველად ვნახე მსგავსი:

Image
Image
ეს ჩემო ბიძიკო არის "წბერი" ანუ ყურძნის ჭაჭის "საქაჯავი". საწნახლიდან ამოღებული ჭაჭის საბოლოოდ გამოსაწნეხი მოწყობილობა. ძირითადად რაჭაში ვხვდებით, თუმცა მთელი საქართველის მეღვინეობის რეგიონებში იყო გავრცელებული. შესანიშნავი წბერია დაცული თბილისის ეთნოგრაფიულ მუზეუმში.

qvevri
ქვევრი
Posts: 7185
Joined: 13 მაი 2007, 22:57
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by qvevri » 24 თებ 2011, 12:37

ერთი განცხადება:
ორშაბათს, საღამოს 6 საათზე სამების ახალგაზრდულ ცენტრში გაიმართება სემინარი "ყველაფერი ქართული ქვევრის შესახებ", სემინარს მე წავიყვან. დასწრება თავისუფალია. თუ თქვენს ახლობლებს აინტერესებთ ამგვარი თემა შეგიძლიათ მოიწვიოთ.

qvevri
ქვევრი
Posts: 7185
Joined: 13 მაი 2007, 22:57
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by qvevri » 01 მარ 2011, 10:16

ეს სემინარი წუხელ საღამოს შესდგა :wink:
http://www.youtube.com/watch?v=JAw4_PcYDbI


qvevri
ქვევრი
Posts: 7185
Joined: 13 მაი 2007, 22:57
ცოტ-ცოტა ღვინოზე და ქვევრებზე...

Post by qvevri » 28 მარ 2011, 09:32

ლეონტი wrote:Image
სწორი გადაწყვეტილება მიგიღია. კარგია, რომ წიგნიერად სხლავ ვაზს. ვინაა მაგ წიგნების ავტორი და სად შეიძლება მასეთი წიგნის შოვნა? მეცა მაქვს გასასხლავი ვაზი და იმისთვის მინდა.

ახალი თემის შექმნა
პასუხი თემაზე

FORUM_PERMISSIONS

You cannot post new topics in this forum
You cannot reply to topics in this forum
You cannot edit your posts in this forum
You cannot delete your posts in this forum

ახალი წერილი ახალი წერილი    ახალი წერილი არაა ახალი წერილი არაა    ანონსი ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ] ახალი წერილი [ ცხარე ]    ახალი წერილი არაა [ ცხარე ] ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]    თვალშისაცემი თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ] ახალი წერილი [ დაკეტილია ]    ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ] ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]