კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

drunkards, rowdies and crazed ... from karavi...

მაგრამ..

მხოლოდ...

და..

არა...


===================

გ ა ს ა გ ე ბ ი ა ?

ხო...

ასე, პირველი პოსტის უფლება მერგო ....

რას ვიტყვი?

იმა, რომ ეს თემა არ შექმნილა საოფტოპიკოდ

ამ თემაში მე, აბალდუი და "შეთქმულები" შევეცდებით მთის წვერზე, კოცნის პირზე მოწოლილი გრძნობა ფორუმზე გადმოვიტანოთ,

მე, ვაპირებ ამ თემაში ვისაუბრო ყველაფერზე, ანუ მასზე,

მასზე რომელიც თავისი სიკეთით ადამიანებს სიცოცხლის ხალისს უბრუნებს ...

არ ვიცი ვინ როგორ გაიგებს ...

შეკითხვების დასმა თუ ვისზეა საუბარი არ ღირს ...

თქვენთვის ვინცაა ყველაზე ძვირფასი, სანუკვარი, რომლის დაკარგავზე გაფიქრებაც კი გაშინებთ მასზე ვწერთ ...

ყველანი ერთად ვწერთ ...

ჩვენ, როგორც ზოგიერთი ფორუმელი გვიწოდებს ლოთები და შფოთის თავები,
და როგორც ჩვენ თავს ვუწოდებთ craze but not dangerous

აქ ამ თემაში ვუმღერით ზოგადად სიყვარულს, მთას, კარავს, ბალალაიკას ...


P.S.ხო რაც მთავარია არ იყოს საუბარი ქალ ვაჟურ სიყვარულზე !!!

abaldui
Beqa Picxelauri
xooooo....................................

Beqa Picxelauri "ლოთი" კაცის სიყვარული შეიძლება? მითუმეტეს თუ ბალალაიკას ახმიანებს ხოლმე ხშირ ხშირად

ნუ არაქალვაჟურის პონტში ითვლება?

აი ემ სორი, ბექა მარა, drunkards, rowdies and crazed ...-ში ალბათ სიყვარულის გავლენის ქვეშ მყოფები იგულისხმება, ხო

აი მე, დილით, ნაბახუსევს, ნამიან ბალახსზე კაკ მინიმუმ წელსზევით ტიტლიკანას რომ მიყვარს პირქვე წოლა ეს ამათემას ეკუთვნის იმედია ........... აბალდი დამეხმარე, ხომ მანგრეა?!

"შეთქმულებაა" და "შეთქმულება"...

სათქმელია და სათქმელი..

მავანი გაგვამტყუნებს, ეს კარავია და არა სულიერი თვითგამოხატვის ფორუმიო..

მე კი შეგედავებით..
და არა მხოლოდ მე.. არამეს, სულ ცოტა, ბექა ფიცხელაური და თქვენი მონა მორჩილის და სხვათა ათასთა ძმური სული..

და განა.. სულიერ ხლართებში მოგზაურობა ლაშქრობა არ არის? განა ჩვენი სათქმელი ვერ იტევს იმას, რასაც მთელი სამყაროს შეცნობა ჰქვია?.. და განა ეს ყველაფერი ღია ცის ქვეშ არ ხდება?

და ვერცერთი ექსტრიმი ვერ შეედრება სულიერ მწვერვალებზე ასვლას, მთებისა და ველების მონადირ-მოლაშქრებას..

და როდესაც ეს ყველაფერი, ხილულიცა და უხილავიც ერთად არის.. როცა სულის პულსი გულისას ეჯიბრება და შეგრძნებებიცა და გრძნობებიც ერთმანეთს ერკინებ-ეფარხმლებიან.. მაშინ არის სრულყოფილი ყოველივე.. და მაშინ ხარ სამყაროში..

ჩვენ კი სამყარო უნდა დავიმორჩილ-ჩამოვილაშქროთ.. და არცერთი სხვა სამოგზაურო ფორუმი ასეთი სრულყოფილი არ იქნება.. ხომ გახსოვთ, ძველ ხევსურებსაც კი ადრე ერთ ხელში ფარი ეჭირათ და ერთშიც საკრავ-სალექსაო.. ანუ, ის რაც ხდებოდა ხილულში და ისიც, რაც თითოეულ მათში ტრიალებდა..

ფიცხელაურო... შენი ჯერია, ვაჟაუ....

abaldui

abaldui
მეთევზეთა ბანაკს ზურგი ხომ არ აქციე? სადა ხარ მთელ "კარავში" გეძებ

Trouter

რამდენ კაციანია ეგ კარავი კაცი რომ დაგეკარგა?

აუხ რატომ არ ვარ მოდერატორი ...


კაი თქვენ ჩაკალით, მე კი ისევ იგივეზე განბვაგრძობ საუბარს ....

ისევ ვარ და ისევ ვწერ ...

ჯერჯერობით ...

მერე კი, როცა მე მხოლოდ მოგონებებს შემოვრჩები , აღარა მნიშვნელ ექნება ვის ვცემდი პატივს და ვის არა ...

პატივისცემა ...

ხო პატივსაცემია ის და იგებს კიდეც ....

(სხვათაშორის ეს თემა ხოტბის შესასხმელად შეიქმნა და არა ყოვლად უადგილო პოსტებისთვის)

ხო ...


მალე იმდენად გავთავხედდებით მე და აბალდუი რომ მის სიკარგეს სიტყვებს გავუბედავთ...(თემა კი მისი საკურებაა ისევე როგორც ...)

abaldui
ალავერდის ძალი მადლი შეგეწიოს !

ჰე აბა ახლა!

P.S. ერთი პოსტის შემდეგ ბოდიალობიდან მაწანწალობაში გადასვლა მომივიდოდა რომ არა ბილიკზე მოარული სული

სიტყვები?..
სიტყვები არაფერი და ყველაფერია.. სიტყვები გამოცანაა... ისეთი, ცრუმორწმუნე ქალები ყავაზე მკითხაობისას რომ ცდილობენ ის ამოიკითხონ ფიგურებში, რაც უკვე იციან.. მომავალში კი ის ამოიხატ-დაინახონ, რაც სურთ და სურვილს შესაძლებლობის იმიტაციად შეიქმნიან..

აი, ეს სიტყვები კი გულის ნაწილში ყავაზე მკითხაობისას "გულის ამოღებას" რომ ეძახით, სწორედ ის არის.. და ამოღებულ გულსაც მხოლოდ ერთი ადრესატი ჰყავს..

სიტყვები გამოცანაა მეთქი, ვამბობდი.. დალაშქრეთ ახლა და ამოაკეშინგეთ.. ამას ნამდვილი სამალავი ჰქვია.. ყველაზე დიდი სამალავები ხომ სულის ხვიარებში იმალება.. გულის ნაოჭებში.. ფიქრითა და შეგრძნებებით ამოხვეულ გორგალებში..

ჩვენ არ დაგვიმალავს, ჩვენ მხოლოდ ვეძიებთ..

ფიცხელაურო.. შენი ჯერია.. ახალ კოორდინატებს ფიცხელაურის ხელი მოხაზ-მოხატ-მოლექსავს..

ახლა აბალდუის ნათქვამს მე ვეღარას დავურთავ ...

მე ჩემსას ვიტყვი ...

აბალდუი თავისას ...

დანარჩენი "შეთქმულნი" თავისას ...

ერთისთვის ...

იმისთვის, ვისაც არარა უნდა აღონებდეს, მარა ...

თითოეული ჩვენგანით სულდგმულობს ...

სტკივა ჩვენი სატკივარი და უხარია ჩვენი გასახარი ...

გუშინ რაღაც გამახსენდა, არ მახსოვს ვისია, ან ვისთვისაა მარა გამახსენდა ...

"შენ გათხოვება გავიგი, სამჯერ მავხკბიჭე მიწასა"

ლამაზი სიტყვებია ...

არ მინდა ჩემი გრძნობა ვინმესას შევადარო, უბრალოდ იმის თქმა მსურს, ვწერ არა იმიტომ, რომ საბოოლოდ ტკივილი ავირიდო, დაკარგვის ტკივილი ...

გვიხარია რომ გვიყვარს, რომ პატივს ვცემთ, რომ დავიხარჯებით ოდესმე მისთვის ...

უანგაროდ, უარაფროდ ...

გვიხარია საერთოდ რომ არსებობს ...


P.S.
კოტეტბელი სადაა ნეტა?

ან ზურა ნ

აბალდუი მე დავდებ სმაგიეროდ

abaldui wrote:აბა.. მომილოცნია გამაწანწალება..



ახლა სათქმელებს ვზოგავ კარავზე, თორემ უკვე ზედმეტად ბევრი პოსტი დამიგროვდა და ხალხობა მამკლავს..





ამიტომ, აქ გილოცავ, ძამაუ, კლდეების მოწანწალ-მოლაშქრებასა და ჩვენ რომ ვწერდით, იმ სულიერი მწვერვალების მონადირებას გისურვებ...

ხო ...

ამ თემაში მეცამეტე პოსტი იყო ფორუმზე მესამასე,

ცამეტი თარსი კი არა ნამეტანი ბედნიერი რიცხვია ჩემთვის ...

ყველაფერში ცამეტი ფიგურირებს სიაში მეცამეტე ვიყავი ყოველთვის

მისაღებ გამოცდაზე 13 ნომერი ბილეთით ჩავბარე,

მეცამეტე სახელობითი სტიპენდიანტი,

მეცამეტე ნომერ ბინაში ვცხოვრობ,