კომენტარები და ინფო რუსეთ-საქართველოს ომზე

[Wanderer]

GAMARJOBA SAKARTVELO
რა თქმა უნდა ეგ ქართველების გაკეთებული არაა. მარტო პრაგმატული კუთხითაც რომ შევხედოთ არც გვაწყობს ჩვენ დღეს მასეთი რამეების გაკეთება.

საბედნიეროდ ქართველებმა ვაჯობეთ რუსებს იმაში, რომ არ შეგვიწყვეტია რუსული სიმღერების სმენა, რუსულად ლაპარაკი და არ დაგვიხოცია აქაური რუსები, რაც თავისუფლად შეგვეძლო გაგვეკეთებინა.

მგონი სტალინის დროს დაიწყო ეგ ხოცვა-ჟლეტა საკუთარი ხალხის(რუსეთის ისტორიას არ ვიცნობ კარგად). როცა ჩინოვნიკები ერთმანეთს ეჯიბრებოდნენ ვინ უფრო მეტს დახოცავდა. და როგორც ჩანს ახლაც შემთხვევას არ უშვებენ ხელიდან. მემგონი ასეთი ლოგიკა აქვთ: თუ 140 მილიონი ვართ მოდი გავჟლიტოთ 1-2 მილიონი რათა დანარჩენმა 139 მილიონმა უკეთესად იცხოვროს. რა მოხდა მერე? არაფერი დაგვაკლდება მაგით...

ასეთ რაღაცას არცერთი ხალხი არ აკეთებდა. მგონი ყველაზე ველურებიც კი.

რომ ჩეჩნეთის მე2 ომამდე მოსკოვისა და სხვა ქალაქების საცხოვრებელი კორპუსების აფეთქებაში რუსეთის
სპეცსამსახურების მონაწილეობის დამადასტურებელ ცნობებს ფლობდა.

არ ვიცი დამადასტურებელი ცნობები დღეს რამდენად არსებობს, მაგრამ ეგ ამბავი მაინც გასკდა და ფილმიც არის გადაღებული მაგაზე.

[GAMARJOBA SAKARTVELO]

ოთარ იოსელიანი, კინორეჟისორი, ინტერვიუ ფრანგულ La Repubblicaსთან,

_ ეს აბსურდული ომია, ჩემი ნათესავები საშინელ ამბებს მიყვებიან. უკვე ძალაშია სამხედრო კანონები, ჩვენ უგონო სამხედრო აგრესიის მხვერპლი გავხდით. ნათესავები ძალიან პესიმისტურად არიან განწყობილი, სიტუაცია შეიძლება, უფრო და უფრო მძიმე გახდეს.
აქამდე ევროპა ამ კონფლიქტს გააზრებულად უგულვებელყოფდა. თუმცა დასავლეთის დიპლომატებმა კარგად იცოდნენ შექმნილი სიტუაციის შესახებ. ჩარევა და ძალადობის შეჩერება არავინ მოისურვა. ომმა, რომელსაც შეუძლია ააფეთქოს მთელი კავკასია, მსოფლიო აბსოლუტურად გულგრილად შეხვდა.

_ ჩემი ბებია და ბაბუა ოსები იყვნენ, ეს მხარე, საბჭოთა პერიოდის გამოკლებით, ყოველთვის საქართველოს ნაწილი იყო. სტალინმა საქართველო დაანაწევრა და აფხაზეთი და სამხრეთ ოსეთი შექმნა. ამით მან 2 შენელებული მოქმედების ბომბი ჩაგვიდო, რომლის მსხვერპლი ყოველთვის ქართველები იქნებიან. აი, ასე უყვარდა სტალინს საქართველო.

_ პუტინზე რა ვთქვა? ის შეშლილია, შეიძლება, ცოტა ჭკვიანიც და ამიტომ უფრო საშიში. მას სურს, ომი ცარიელ ადგილას შექმნას. საუბარია ერთ ნაგლეჯ მიწაზე, რომელსაც მისთვის არავითარი მნიშვნელობა არა აქვს. ეს მხოლოდ პუტინის იმპერიული წყურვილის სიმბოლოა. იგი ვერ ურიგდება აზრს, რომ რუსეთი საბჭოთა კავშირი არ არის. ამ იმპერიულ ოცნებას მსხვერპლად ეწირება ათასობით ქართველი და რუსი. დამნაშავე კი მხოლოდ პუტინი იქნება.

_ ადამიანები შეძრწულნი არიან და თავს დაუცველად გრძნობენ, რადგან ვიცით, რას აკეთებდნენ რუსები ავღანეთსა და ჩეჩნეთში. სავარაუდოდ, ოსეთის ომი გამოიწვევს სხვა კონფლიქტებსაც - ჯერ აფხაზეთი, შემდეგ უკრაინა გადაწყვეტს, რომ რუსეთთან ბრძოლაში საქართველოს დაეხმაროს. ერთადერთ კარგ სიახლეს შეიძლება წარმოადგენდეს ნატოს ჩარევა, მაგრამ ეს ომის დასრულებას არ ნიშნავს, არამედ ხანგრძლივ ომს რუსეთსა და დასავლეთს შორის. ესაა ჭეშმარიტი დაპირისპირება და დაპირისპირების მიზეზის ნამდვილი არსი.

[GAMARJOBA SAKARTVELO]

ეს 1-1 რუსული ფორუმის ვებ-გვერდი. თურმე, როგით მოხლეობაში საღი აზრის მომხრებიც არია,
ნკდ, გაეცანით მადს.

2ოდე სიტყვით რომ ვთქვათ, ფოქს-ნიუსმა ეთერში 12 წლის ბავშვი ცხინვალის გარშემო მომხდარ ამბებზე სასაუბროდ მიიწვია.
შემდეგ სარეკლამო პაუზის მიზეზით გადაცემა შეწყდა და განმ2ებით ჩართვაზე წამყვანმა მათ 30წამიანი სათქმელი დრო გამოუყო.

პრობლემის ფორუმული მიმოხილვა ამ ბმულზე იხილეთ"
http://sumlenny.livejournal.com/494974.html?page=1

[GAMARJOBA SAKARTVELO]

რუსული საინფორმაციო საშუალებები:
რუსეთის ზედა და ქვედა პალატამ აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა სცნო და თხოვნით მიმართა ქვეყნის პრეზიდენ მედვედევს, ცნოს ამ სუბიქტების დამოუკიდებლობა.

უცხოური მედიის აზრით, მედვედევი გადაწყვეტილებას ჯერ არ მიიღებს და რუსეთის კანონმდებელთა მოწოდებას
დასავლეთთან სამშვიდობოთა კონტიგენტის სავაჭროდ გამოიყენებს.

დასავლეთის მედიის აზრით, თუკი მედვედევი ცნობს ამ აფხაზეთისა და სოსეთის დამოუკიდებლობას,
მას მიჰყვებიან ბელორუსია, ვენესუელა, სირია, ალბათ ინდოეთი და კუბა, და კიდევ 8-9 ქვეყანა, რომლებთანაც
რუსებს აქტიური სავაჭრო (განსაკუთრებით, იარაღის საკითხში) ურთი1ობა აქვს.

აღსანიაშნავია, რომ მედია საქართველოს მთავრობას რჩევას აძლევს, ამ ქვეყნებს სპეციალური
განცხადებით მიმართოს, არ ცნონ ახალი დამოუკიდებელი სუბიექტების წარმოქმნა კავკასიაში.

მედია აპელირებს ინდოეთზე, რომელსაც ქაშმირის პრობლემა პაკისტანთან ისევ მოუგვარებელი აქვს.

აღსანიშნავია, რომ მედიის ბევრი საშუალება აფხაზეთისა და სოსეთის აღიარებაში რუსეთის დაშლას ხედავს.
"რუსეთში 16 ავტონომიური 1ეულია და მოითხოვენ კიდეც დამოუკიდებლობას. თუ რუსეთი მათ
შენარჩუნებას ჩეჩნეთივით შეეცდება, ის, უბრალოდ, ურესურსოდ დარჩება. 2ვე შემთხვევაში, რუსეთის დაშლა
გარდაუვალი იქნება" - ამბობს დასავლელი ანალიტიკოსი მაიკლ ჰოფმანი

[Wanderer]

GAMARJOBA SAKARTVELO

აღსანიშნავია, რომ მედიის ბევრი საშუალება აფხაზეთისა და სოსეთის აღიარებაში რუსეთის დაშლას ხედავს.
"რუსეთში 16 ავტონომიური 1ეულია და მოითხოვენ კიდეც დამოუკიდებლობას. თუ რუსეთი მათ
შენარჩუნებას ჩეჩნეთივით შეეცდება, ის, უბრალოდ, ურესურსოდ დარჩება. 2ვე შემთხვევაში, რუსეთის დაშლა
გარდაუვალი იქნება" - ამბობს დასავლელი ანალიტიკოსი მაიკლ ჰოფმანი

შენ პირს შაქარი-თქო გადაეცი მაიკლს.

[Varvara]

რუსული სამხედრო აგრესიის რუკა (წყარო - CENN)

[navigator]

ყოფა ეტირა რუსეთის ეკონომიკას

У Газпрома этот показатель составляет около $233 миллиарда после майского пика в примерно $350 миллиардов, то есть компания с тех пор подешевела в полтора раза.

350 მილიარდი იყო გაზპრომის კაპიტალიზაცია მაისში, ეხლა არის 233 მილიარდი, დაუკვირდით რა, 120 მილიარდი აორთქლდა როგორც არაფერი!
კიდევ ცოტა და აყვირდებიან რუსი ღორები რომლებსაც ძალიან უყვარდ უევროპაში დასვენება და დროის ტარება.

[guruli]

Wanderer

არ ვიცი დამადასტურებელი ცნობები დღეს რამდენად არსებობს, მაგრამ ეგ ამბავი მაინც გასკდა და ფილმიც არის გადაღებული მაგაზე.

ეგ ფილმი ამ დღეებში იყო რ2-ზე. გამოძიება ტელეფონის ზარს რომ გაჰყვა და ეგონათ, ტერორისტებს უსმენდნენ, ბოლოს კი სპეცსამსახურების ხალხი აღმოჩნდა. კრემლმა, თავი რომ ემართლებინა და მუნდირის ღირსება შეენარჩუნებინა, ერთ-ერთ ოპერაციას საწვრთნელი უწოდა...
GAMARJOBA SAKARTVELO

აღსანიშნავია, რომ მედიის ბევრი საშუალება აფხაზეთისა და სოსეთის აღიარებაში რუსეთის დაშლას ხედავს.
"რუსეთში 16 ავტონომიური 1ეულია და მოითხოვენ კიდეც დამოუკიდებლობას. თუ რუსეთი მათ
შენარჩუნებას ჩეჩნეთივით შეეცდება, ის, უბრალოდ, ურესურსოდ დარჩება. 2ვე შემთხვევაში, რუსეთის დაშლა
გარდაუვალი იქნება" - ამბობს დასავლელი ანალიტიკოსი მაიკლ ჰოფმანი

რუსეთის დაშლის ერთ-ერთ ეფექტურ გზად მაგ ავტონომიების აჯანყება მიმაჩნია. მჯერა, აუმხედრებს კიდეც დასავლეთი.

[navigator]

კიდევ. http://korrespondent.net/business/562015
Отток капитала из-за войны на Кавказе и обвал курса евро вызвали рекордное сокращение золотовалютных резервов России со времен погашения долга Парижскому клубу, пишет сегодня газета Ведомости.
За неделю с 9 по 15 августа золотовалютные резервы России (ЗВР) снизились с $597,5 млрд до $581,1 млрд, или на $16,4 млрд, сообщил вчера Центробанк. Столько Россия теряла лишь после досрочного погашения долга Парижскому клубу кредиторов в августе 2006 г. Тогда за неделю ЗВР сократились на $16,5 млрд.


За два первых рабочих дня с начала боевых действий в Южной Осетии из России ушло порядка $7 млрд, рассказал министр финансов Алексей Кудрин: $6 млрд 8 августа и еще $1 млрд - 11-го.

Отток был больше - минимум $10 млрд за неделю, уверен главный экономист HSBC Александр Морозов: "Кудрин говорил только о двух первых днях". Такой же объем оттока называет главный экономист Траста Евгений Надоршин.

[ნიმფა]

"Новая газетта"


მეზობელი ფორუმიდან გადმოვაკოპირე.

Основной итог российско-грузинской войны на сегодняшний момент — это палестинизация Кавказа. Разделение Грузии на две части: процветающее свободное государство, которое в кратчайшие сроки будет интегрировано в Европу, НАТО и мировую экономику, и на грузинскую Палестину — в лице Абхазии и особенно Южной Осетии, — парагосударства, которое находится на содержании у российских миротворцев и в которой идея ответственности правительства перед гражданами заменена идеологией национальной ненависти.

Я говорю: «российско-грузинская война», потому что смешно называть то, что произошло, каким-то другим словом. Россия бросила в бой свыше 20 тысяч солдат и сотни танков, Грузию бомбил по крайней мере один стратегический бомбардировщик, и в войне были испытаны (скорее испытаны, чем применены в большом масштабе) новейшие системы вооружения. Удары в этой войне наносились силами двух фронтов. Ее исход решили артиллерия и авиация, работавшие по площадям; войска фактически не вступали в прямой огневой контакт. Смешно говорить, что эта война шла за Южную Осетию.

Были ли у Михаила Саакашвили хорошие стратегические решения в этой войне? Сомнительно. Грузинский президент начал войну тогда, когда после объявленного им одностороннего прекращения огня 150 единиц российской бронетехники прошли Рокский тоннель, а артиллерия с двух сторон — из Цхинвали и со стороны Джавы — начала сносить с лица земли грузинские села, расположенные в мешке — в ущелье Большое Лиахве вдоль Транскама между Цхинвали и Джавой.

В этот момент грузинский президент уже не мог принимать стратегических решений. Он мог принять только тактическое решение о том, где состоится первое сражение войны: у Цхинвали в ночь на 8 августа или у Гори в ночь на 9-е.

Саакашвили двинул свои войска навстречу российским, и одним из немногих положительных для Грузии следствий этого решения был тотальный военный разгром режима Кокойты, который не позволил Кремлю сделать вид, что на восточном фронте у нас воюет не 58-я армия, а «южноосетинское ополчение».

Первый наиболее важный вопрос в этой войне: что, собственно, это было? Ответ: это была война авиации и артиллерии. Грузинские войска бомбили Гуптинский мост и Транскам, по которому через Рокский тоннель шли новые и новые колонны, а российские артиллерия и авиация в ответ долбили везде, где находились грузины, включая занятый ими Цхинвали, грузинские деревни между Цхинвали и Гори и даже сам Гори. Когда стало ясно, что если грузины не отступят, то под обстрел попадет и Тбилиси, грузины вынуждены были отступить.

Второй наиболее важный вопрос этой войны: кто уничтожил Цхинвали? Россия утверждает, что это сде лали грузинские войска в ночь на 8-е, Грузия — что это сделали российские авиация и артиллерия, выбивая грузин из города. Грузины утверждают, что их система залпового огня стреляла только по позициям сепаратистов вне Цхинвали, а по городу наносились точечные удары. Это явно не так: системы артиллерийского огня, которые применяли обе стороны, — это, мягко говоря, не современное высокоточное оружие.

Ответ на вопрос о степени вины обеих сторон могли бы дать только независимые эксперты, которые проверят маркировку каждого снаряда и каждой бомбы. Однако в настоящий момент Цхинвали расчищают так же лихорадочно, как здание школы после теракта в Беслане. Вряд ли южноосетинские власти пустят туда международных экспертов. Единственное, что остается, — это ждать появления снимков Цхинвали в тот момент, когда туда заходили грузинские войска, — и в тот, когда они оттуда были вышиблены.

Третий наиболее важный вопрос этой войны — это вопрос о том, кто занимался геноцидом? Российские телеканалы утверждают, что грузин выбили из Цхинвали уже в пятницу, после чего эти садисты продолжали бегать по городу и кидать под танки беременных и детей. Грузины утверждают, что их села в Южной Осетии и возле Гори были стерты с лица земли в результате бомбардировок, мародерства и этнических чисток. <…>

В данном случае Human Rights Watch пока не зафиксировала ни одного достоверного случая зверств грузинских войск (будем считать, что они просто не имели времени), а вот использование в центральной Грузии мародеров в качестве оружия массового поражения — использование, подогретое южноосетинскими пропагандистами, было, мягко говоря, неожиданным стратегическим решением для любого государства.

При этом стоит отметить, что военный смысл использования ополчения в войне, которую ведут авиация и артиллерия, равен нулю. Грабежи в селах возле Гори имеют исключительно политическую цель: превратить национальную ненависть между двумя народами в инструмент увековечения собственной власти.

Несмотря на все сходства, два фронта этой войны имеют ярко выраженные различия. В западной Грузии нет этнических чисток. В Гальском районе Абхазии, где живут грузины, нет ни единого случая, когда «возмущенное население» перерезало их в праведном гневе. Напротив — в грузинских селах между Гори и Цхинвали ополченцы творят ровно то же, что «Мхедриони» в Абхазии в 1992 году.

Видимо, разница между происходящим в западной Грузии и в центральной обусловлена разницей между режимами в Абхазии и Южной Осетии. Это примерно та же разница, что между заложником террористов и их активным сообщником.

В какой-то мере эту войну можно назвать гениальной. В этой войне все недостатки российской мобилизационной армии были превращены в достоинства. Оказалось, что 58-я армия не обладает достаточной силой, чтобы вышибить десантом и танками из Цхинвали в разы уступающие ей грузинские силы. Не важно — мы можем выбить их авиацией и сказать, что Цхинвали бомбили только грузины. Оказалось, что российская армия не умеет бить прицельно. Не важно — мы снесем с лица земли грузинские села и вынудим их уйти из Цхинвали под угрозой бомбежки Тбилиси. Оказалось, что российская армия необута и неодета, что с трупов грузинских солдат на улицах Цхинвали стащили ботинки, а с базы под Гори — унитаз. Не важно — Саакашвили пришлось задуматься над тем, что армия, а тем более ополченцы без хороших ботинок в Тбилиси — это куда страшнее, чем та же армия в ботинках.

Так, собственно, устроено и само российское государство. В нормальном государстве, если чиновник задавил пешехода или украл деньги — это ЧП. В нашем государстве на защиту такого чиновника встает вся государственная машина, то есть то, что в нормальном государстве является преступлением, в нашем является способом управления государством. Этот способ весьма совершенен и может продолжаться бесконечно долго — пока есть нефть.

И понятно, что государство, которое управляется подобным способом, испытывает по отношению к Грузии абсолютную классовую ненависть.
Юлия Латынина
обозреватель «Новой»

[GAMARJOBA SAKARTVELO]

ლევონ ტერ-პეტროსიანი, სომხეთის პირველი პრეზიდენტის
“ა1+”-თან ინტერვიუზე

ბატონო პრეზიდენტო, რუსეთ-საქართველოს ომს რატომ არ მისცეს სერიოზული შეფასება სომხეთის არც ხელისუფლებამ, არც პოლიტიკურმა პარტიებმა და არც პოლიტოლოგებმა?

- შენიშვნას ვერ დავეთანხმები და დავაზუსტებ: ომი ქართულ-ოსური იყო და მხოლოდ ამის შემდეგ გადაიზარდა რუსულ-ქართულ ომში.

ანუ, ინიციატორი საქართველო იყო და რუსეთი იძულებული გახდა, ჩარეულიყო?

- არაფრის თქმა არ მინდა, უბრალოდ, ფაქტების კონსტატირებას ვახდენ. უდავოა, ომი საქართველომ სამხრეთ ოსეთის ლიკვიდაციის მიზნით გააჩაღა. რუსეთმა ოსები გენოციდისგან იხსნა და მის დახმარებას 6 საათით მაინც რომ დაეგვიანა, დღეს სამხრეთ ოსეთი აღარ იარსებებდა.

მიგაჩნიათ, რომ სააკაშვილი ომის ინიცირებას ვერ მოახდენდა აშშ-ს თანხმობის გარეშე?

- გამოვრიცხავ, ისეთ სერიოზულ ქვეყანას, როგორიც ამერიკაა, შეეძლო, ვინმესთვის მსგავსი ავანტიურისკენ ებიძგა. სააკაშვილმა არასწორად გაიგო ან აღიქვა დასავლეთიდან მიღებული მეგობრული სიგნალები.

თუ ასეა, ომი რის იმედად წამოიწყო, რა გათვლა გააკეთა?

- გათვლა ასეთი იყო: პირველი - მოულოდნელობა, მეორე - უსაფუძვლო იმედი, რომ მეგობრული ქვეყნები, ფაქტის წინაშე დადგომის შემდეგ, მხარდაჭერას აღმოუჩენდნენ და მესამე - საქმე გვაქვს ტიპიურ შემეცნებით აზროვნებასთან, როცა სურვილს სინამდვილედ აღიქვამენ.

თუ საქართველოს “მოულოდნელობის ფაქტორის” გამოყენება სურდა, დესანტის წყალობით რატომ არ შეეცადა როკის გვირაბის გადაკეტვას?

- საქართველოს მიზანი სამხრეთ ოსეთის ხალხის გაწყვეტა კი არა, განდევნა იყო, რაც ჩაკეტილი გვირაბის პირობებში შეუძლებელი იქნებოდა.

ამ ომს რა შედეგები მოჰყვება?

- ომმა მძიმე ზარალი მიაყენა სამხრეთ ოსეთის ხალხს და რუსეთის მშვიდობისმყოფელებს, მაგრამ მისი მთავარი მსხვერპლი თავად საქართველოა, რომელმაც დაკარგა უამრავი ადამიანი, ასევე, სამხრეთ ოსეთისა და აფხაზეთის ქართველებით დასახლებული ანკლავები. სამაგიეროდ, რამდენიმე ათეული ათასი დევნილი მიიღო. ეჭვი არ მეპარება, თავად ქართველი ხალხი ხელისუფლებას პასუხს მალე მოსთხოვს. გულწრფელად ვუსურვებ ქართველ ხალხს, აღიდგინონ ღირსება და თავდაჯერებულობა, რადგან მისი სტაბილურობა და წარმატება სომხეთის ინტერესებსაც უკავშირდება.

ევროკავშირის ზოგიერთმა წევრმა ქვეყანამ (პოლონეთი, ბალტიის ქვეყნები და უკრაინა) საქართველოს მხარი უპირობოდ დაუჭირა.

- თბილისში ჩატარებული დემონსტრაცია შთამბეჭდავი იყო, მაგრამ მას უფრო თავის გამოჩენის დატვირთვა ჰქონდა, ვიდრე პოლიტიკური მნიშვნელობა.

რუსეთ-საქართველოს ომი გლობალურ პოლიტიკაზე რა გავლენას მოახდენს?

- მიუხედავად იმისა, რომ რუსეთ-საქართველოს ომმა ფართო საერთაშორისო რეზონანსი გამოიწვია, ის მაინც ადგილობრივი ან რეგიონული მნიშვნელობისაა. დაუნდობელი ანტირუსული რიტორიკა, რომელიც ამერიკაში ჟღერს, წინასაარჩევნო კონიუნქტურით აიხსნება და ხანმოკლეა. სამხრეთ ოსეთი არ არის ის ეპიცენტრი, რომელიც შეიძლება, ახალი ცივი ომის გაჩაღების მიზეზად იქცეს.

ომმა სომხეთზე რა გავლენა მოახდინა?

- ნათელყო, თუ როგორი სუსტია სომხეთის ეკონომიკა. მეზობელ ქვეყანაში რამდენიმედღიანმა სამხედრო მოქმედებებმა ჩვენი გადაზიდვების სისტემა მოარყია და ბაზარში, გაზისა და ნავთობპროდუქტების სფეროში, პანიკა გამოიწვია. ფოთის პორტისა და სარკინიგზო ხიდის აფეთქება სიტუაციას კიდევ უფრო გაართულებს. სომხეთის ხელისუფლებამ ეს მწარე რეალობა უნდა შეაფასოს და სათანადო დასკვნები გააკეთოს.

პოზიციური ნეიტრალიტეტი ის მაქსიმუმია, რომელიც სომხეთმა თავის ორ მეგობარ ქვეყანას შორის შეიარაღებული კონფლიქტისას შეიძლება გამოიყენოს... და, აუცილებლად უნდა იყოს ეს ომი ჩვენთვის გაკვეთილი - სომხეთის ხელისუფლება უნდა მიხვდეს, რომ ჩვენთვის საშიშია, როცა ერთადერთ მეზობელზე ცალმხრივად ვართ დამოკიდებულნი.

რეალური ნაბიჯები უნდა გადაიდგას ყარაბაღის პრობლემის მოგვარებისა და სომხურ-თურქული ურთიერთობების დარეგულირებისთვის. და ბოლოს - ავანტიურიზმი პატარა ქვეყნებისთვის დიდი საფრთხეა, რადგან მას თან სდევს ნაციონალური კატასტროფა. პატარა ქვეყნებს არ აქვთ უფლება, ასეთი შეცდომები დაუშვან. ეს მხოლოდ ძლიერ სახელმწიფოებს შეუძლიათ.

[GAMARJOBA SAKARTVELO]

navigator
~nimfa~
ამ ეტაპზე გადაჭარბებული მგონია რუსეთის ეკონომიკასა და ფინასურ რესურსებზე ასეთი შეფასება.
ასეთი უზარმაზარი ქვეყანა შეზღუდულ-მოხრჩობილ პირობებშიც კი რამდენიმე წელი ინერციით შეძლებს არსებობას.

ეს დაახლოებით სილის გაწვნას ჰგავს, რომელიც მტკივნეული კია, მაგრამ ჯანმრთელობისთვის საშიში არაა.

[paata_]

სომხების ტუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუ

[navigator]

GAMARJOBA SAKARTVELO
მე რაც დავწერე ეგ შეფასება არაა, ეგ არის შიშველი ფაქტი, შეფასებები და კომენტარები კი ჯერ ადრეა, ფაქტია რის ძალიან მარტივი 120 მილიარდი დაკარგა მარტო გაზპრომმა, საქმე იმაშია რომ ლაპარაკია არა რუსეთის ეკონომიკაზე (რომელიც როგორც ასეთი არ არსებობს) არამედ ოლიგარქებზე რომლებიც შეიძლება აუბუნტდნენ პუტინს (მედვედევი საერთოდ არაფერ შუაშია), არადა პუტინს ძალიან დიდი დრო და ენერგია დასჭირდა ოლიგარქების მოსათოკად.

ეს კი დესერტი - Сладкая парочка

[GAMARJOBA SAKARTVELO]

სომხების ტუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუ

არ გინდა ეგეთები.


დასავლელი მიმომხილველების თქმით, ჩინეთი თავის მოკავშირე რუსეთის მსგავსად აფხაზეთისა და სოსეთის
დამოუკიდებლობას არ აღიარებს.
თავად ამ ქვეყანს იმავე ტიბეტის სახით სერიოზული ტერიტორიული პრობლემა აქვს.
რუსეთის კიდევ 1 მოკავშირე სერბეთი ასევე არ დათანხმდება მოსკოვს, რადგან მას მისგან იძულებით გამოყოფილი კოსოვოს
ტერიტორიის მიმართ კვლავ სერიოზული პრობლემები აქვს.
ამის მიუხედავად, რუსეთის საქციელი მაინც ამაზრზენია და საქართველომ და დასავლეთმა მედვეპუტინის
ხსენებულ სუბიექტთა აღიარების უფლება არ მისცენ.