04.04.2010 ბრწყინვალე აღდგომა უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესი

anano · Post by **anano** » 04 აპრ 2010, 14:09

ქრისტე აღდგა!!!
მრავალს დაესწარით, გილოცავთ აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულს!!!
გეწეოდეთ და გფარვიდეთ ამ დღის მადლი და ძალა!!

მეტი მინდა დავწერო,მაგრამ იმდენად ბედნიერი ვარ სიტყვები არ მყოფნის.....

გკოცნით თქვენი ანანო

tama · Post by **tama** » 04 აპრ 2010, 14:56

გილოცავთ აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულს.

Tamusia · Post by **Tamusia** » 04 აპრ 2010, 15:22

გილოცავთ

ninia · Post by **ninia** » 04 აპრ 2010, 18:36

ჭეშმარიტად აღსდგა!
ქრისტე აღსდგა!
ქრისტე აღსდგა!
ქრისტე აღსდგა!
კარაველებო, გილოცავთ დღესასწაულთა დღესასწაულს, უფლი იესო ქრისტეს მკვდრეთით აღდგომას. მრავალს დაესწარით დღევანდელი დღის სიხარულით აღსავსეები, უფალი გფარავდეთ და მადლი უფლისა გაძლიერებდეთ.

likakoo · Post by **likakoo** » 04 აპრ 2010, 18:39

გილოცავთ, ჭეშმარიტად აღსდგა უფალი!!!

დღევანდელი დღის მადლი და სიხარული ყოფილიყოს ჩვენი ცხოვრების თანამდევი!

stranger · Post by **stranger** » 04 აპრ 2010, 19:07

ჭეშმარიტად აღსდგა! აღდგომის მადლი და ძალა შეგეწიოთ ყველას.

tamuna_gudarexi · Post by **tamuna_gudarexi** » 04 აპრ 2010, 22:29

ჭეშმარიტად აღსდგა!
ქრისტეს აღდგომის სიხარულით სულ-და-გულ-ავსებულები ვყოფილიყოთ მუდამ!
გილოცავთ!

spoiler · Post by **spoiler** » 04 აპრ 2010, 22:56

ქრისტე აღსდგა!!!

qvevri · Post by **qvevri** » 05 აპრ 2010, 09:02

დღე ს საფლავების კურთხევის დღეა და აქ ედან გამომდინრე ჩემს ნოველას აქაც დავდებ

ძველი საფლავის ლოდი
ვიქნებოდი ესე თოთხმეტი თხუთმეტი წლისა, მაშინ ჩვენში ჯერ კიდევ იკრძალებოდა საეკლესიო დღესასწაულებზე ტაძარში სიარული, რაზეც ჩვენი სკოლის მასწავლებლები მოსწავლეებს მკაცრადა სტუქსავდნენ ხოლმე, ჩვენ კი უფრო მეტი ცნობისმოყვარეობა გვწვავდა და ასეთ დღეებში მაინც ვბედავდით და მივიპარებოდით ტაძარ-მონასტრებში. მოწაფეების დატუქსვის მიზეზე შესაძლოა ასევე აღდგომის მეორე დღეს საფლავებზე გასვლა და ხელში აღდგომის წითელი კვერცხის ჭერაც გამხდარიყო. მიუხედავად იმისა, რომ ამ დღეს თითქმის ყოველთვის წვიმა მოდიოდა ან ჟინჟღლავდა მე საშუალებას არ უშვებდი ხელიდან უფროსებთან ერთად საფლავზე გავსულიყავი. მცხეთელები ისე, როგორც სხვა სოფლებისა თუ ქალაქის მცხოვრებნი იმ დღეს არა ახლობელი ადამიანების საფლავთა კურთხევით, არამედ პირდაპირ ღვინის სმითა და ქეიფით იწყებდნენ იმ იმედით, რომ შუა ქეიფსა და დროსტარებაში მყოფნი სადმე საფლავების მაკურთხეველ მოძღვარს დაინახავდნენ ხელში საცეცხლურით, დაუძახებდნენâ€” მამაო ერთი აქეთაც გამოიარეო, აკურთხებინებდნენ მოძღვარს თავიანთი ახლობლის საფლავს და ვალმოხდილები და გულიდან ლოდგადაგორებულები უფრო მეტი შემართებით გააგრძელებდნენ ღვინის სმასა და ღრიანცელს. ხოლო თუ მღვდელი არ ჩამოივლიდა, არც იმაზე ნაღვლობდნენ და თავს იმით ინუგეშებდნენ, რომ შარშან ხომ გვყავდა მოძღვარი და წელს რაღა აუცილებელიაო... წავიდოდნენ თუ არა ბანცალ-ბანცალით ქეიფით გულნაჯერები მცხეთელები სახლებისაკენ ეხლა ბავშვებს მიეცემოდათ დრო და ასპარეზი და დაიწყებდნენ გამოკეტილი საფლავების გაღებასა და საფლავებზე სამადლოდ დატოვებული წითელი კვერცხების წამოკრეფას. ერთხელ პაპაჩემის საფლავზე გასული და მერე მთელი “სამეზობლო” საფლავებ შემორბენილი დაღლილი ვიჯექი ერთ ძველ საფლავის ლოდზე და ვუცდიდი როდის წავიდოდნენ “მეზობელი” სასაფლაოდან ერთი ჭიქა შენდობის სათქმელად უკვე ერთი საათის წინ მოსული ხალხი და როდის წავიდოდით სახლში. პაპაჩემის სასაფლაო წმინდა ბარბარეს დანგრეული ტაძრის გვერდით იყო. იქვე ახლოს კი ერთი ძველი, დროისაგან შეჭმული საფლავის ლოდი იდო ეულად. ამ ლოდთან არც არავინ მიდიოდა ამ დღეს შენდობის სათქმელად და არც არავინ ტოვებდა წითელ კვერცხებს როგორც წესი, მაგრამ ეხლა კი საფლავთან ერთი შავოსანი, მოხუცი ქალი მოსულიყო. ლოდის გვერდზე პირდაპირ მიწაზე დამჯდარიყო, შავი ნაჭრის ჩანთა გვერდზე მოედო და ზედ საფლავის ლოდზე დაეწყო წითელი კვერცხები, მწვანილი, პასკა, პური და ორი ბოთლი წითელი ღვინო თავისი ორი ჭიქით. იჯდა მარტოდ-მარტო მოხუცი ქალი დანაღვლიანებული და რაღაცაზე ჩაფიქრებული, ამავე საფლავის ქვასავით გაშეშებულიყო. ამ ყველაფრის შემხედვარე მეც დავნაღვლიანდი და საოცრად შემეცოდა მოხუცი ქალი, რომელთანაც არავინ არ მიდიოდა მისი მიცვალებულისათვის შენდობის სათქმელად. ეტყობა მოხუცმა ჩემი მზერა დაიჭირა, უცბად ჩემსკენ მოტრიალდა და დამიძახა, მოდი შვილო ერთი ჭიქით შენდობა უთხარი ჩემს მიცვალებულსაო. ცოტა დავიბენი, ვერც კი გამეგო როგორ უნდა მოვქცეულიყავი ან რა უნდა მეთქვა. მაინც მივედი, გაიხარა, შენგან უფრო მიუვაო და წითელი ღვინით სავსე ჭიქა გამომიწოდა. თვითონ პასკის ნაჭერი ეჭირა ხელში და უხალისოდა სჭამდა. ჭიქა რომ მომაწოდა თვითონ ისევ ისე გაშეშდა როგორც ცოტა ხნის წინ, არ მიყურებდა, მაგრამ მე ვგრძნობდი, რომ ცალი ყური ჩემსკენა ჰქონდა. მე გონება დავძაბე და გავიხსენე თუ როგორ ამბობდნენ კაცები შესანდობას და რას აკეთებდნენ ამ დროს. გაანათლოს-მეთქი ჩუმადა ვთქვი, მერე ჭიქა ტუჩთან მივიტანე, ცოტა მოვსვი და ღვინო საფლავის ქვასთან დავაქციე ჯვრის სახით. ცარიელი ჭიქა ისევ მოხუცს მივაწოდე, რომელმაც წითელი კვერცხი გამომიწოდა და მითხრა- გამომართვიო. წამოვედი, რამოდენიმე ნაბიჯი გამოვიარე და ისევ ჩემს ძველ ადგილს დავუბრუნდი. შიგადა-შიგ ისევ ვუცქერდი მოხუცს, რომელიც იჯდა თავისთვის ჩუმად და ღეჭავდა უღიმღამოდ პასკას. მერე წამოდგა, რაღაცით გულნაკლულმა იქაურობას მოავლო თვალი, ერთხანს თავისი მიცვალებულის საფლავის ლოდს უცქირა, თითქოს რაღაცაც ჩაილაპარაკა, თავის შავ, ნაჭრის ჩანთაში ჩაალაგა საჭმელ-სასმელი და ისე გაშორდა იქაურობას, რომ თითქოს არც წასვლა უნდა და არც აქ დარჩენაო... მიმავალმა ერთი კიდევ გამომხედა წამით და იცით მაშინ რა მოხდა? სწორედ ამ წამიერი გამოხდვით მივხვდი, რომ დროისაგან შეჭმული საფლავის ლოდის ქვეშ მამაკაცი იწვა... მამა, ძმა, ქმარი ან იქნებ სულაც გულისსწორი... მას მერე აგერ უკვე ოცი წელი გადის, ღმერთმა გაცხოვნოს მოხუცო ქართველო ქალო, რომელმაც პირველმა მათქმევინე ქართველი კაცის შესანდობარი, ღმერთმა შენც შეგინდოს...

kiki · Post by **kiki** » 05 აპრ 2010, 16:24

qvevri

გიო, მაოცებ შენი ნიჭიერებით

okulone · Post by **okulone** » 05 აპრ 2010, 17:58

qvevri

უბრალოდ ნოველაა თუ რეალობა ნოველად გადმოცემული?

ქრისტე აღსდგა, მრავალს დაესწარით ღვთის მადლით

qvevri · Post by **qvevri** » 05 აპრ 2010, 20:48

okulone
რეალობაა.
ჭეშმარიტად აღსდგა.

anano · Post by **anano** » 05 აპრ 2010, 21:08

ქრისტე აღდგა გიორგი!!

ვისიამოვნე შენი ნოველით.....გმადლობ.

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS