კარავი

შაორის მთა და შაორის ციხე მის წვერზე

სოფელ ასფარას ღირსშესანიშნაობანი : )
მგონი მხოლოდ მე დავათვალიერე ესენი..





ნახეთ, ტრაპეზი როგორაა შემონახული.

სოფელი განძანი

Ismail
მშვენიერი ფოტოებია
ვიდეოები არ აგიტვირთავს ზურა?

ხანჩალის ტბა: იქ ბოტებით ვიყავი მე და თუ ჩერდებოდი ტალახში ისე ეფლობოდი რომ აბულზე ასვლაზე ნაკლები სირთულის არ იყო მად მისვლა, არა ლევან? ))






თუმცა სამაგიეროდ როგორც მსმენოდა ისეთი იყო ისეთი ლამაზი როგორიც არცერთი სხვა ტბა არაა ჯავახეთში :

ხანჩალის ტბის ტრაგიკული ისტორია:

ხანჩალის ტბის ორმოდ ქცეული ნაწილი, განადგურებული ბიომრავალფეროვნება, ასობით გადაშენებული თევზი, ფრინველი და ცხოველი, დაზიანებული ეკოსისტემა, შეცვლილი კლიმატი და საფრთხის წინაშე მყოფი მოსახლეობა
საქართველოში ზომით მეოთხე ტბა, რომლის წყლის ზედაპირის ფართობი 1310 ჰექტარს შეადგენდა, გაქრობის პირასაა.

ხანჩალის ტბა ქვეყნის სამხრეთ ნაწილში, ჯავახეთის ზეგანზე მდებარეობს. ეს გლობალური მნიშვნელობის ჭარბტენიანი ტერიტორიაა და უნიკალური ბიომრავალფეროვნებით ხასიათდება.

ისტორია

ხანჩალის ტბისთვის პირველად საბჭოთა ეპოქაში “მოიცალეს”. 1961 წელს მთავრობამ გადაწყვიტა ხანჩალი ექსპერიმენტული თევზსაშენი მეურნეობისათვის გამოეყენებინა. ძირითადი სამუშაო 1963-64 წლებში ჩატარდა. ტბა წყლისაგან დაცალეს, გათხარეს თევზების გამოსაზამთრებელი არხები და მოაწყვეს წყლის დონის მარეგულირებელი სისტემა.

1964 წელს ტბა კვლავ აავსეს წყლით. მიუხედავად ამისა, ფრინველების სახეობების ნაწილმა გადაფრენის მარშრუტი შეცვალა და აქედან მოყოლებული ხანჩალზე აღარ ჩერდებოდა. ამავე წელს ტბაში ჩაასახლეს სარეწაო მნიშვნელობის თევზები. წამოწყება მომგებიანი აღმოჩნდა, მაგრამ 1968 წელს კვლავ გააუქმეს, ტბა ამოაშრეს და თევზი მთლიანად დაიღუპა. ამის შემდეგ ტბა გადაეცა საქსასთევზმრეწვს, რომელმაც ხანჩალი მალევე მიატოვა. ამან დადებითად იმოქმედა ტბაზე - ისევ გაივსო წყლით, ეკოსისტემამ თანდათანობით აღდგენა დაიწყო, მდინარეებით შემოვიდა და გამრავლდა თევზი, გაიზარდა ტბაზე მობუდარი და მიგრირებადი ფრინველების რაოდენობა.

თუმცა 1979 წელს ახალი ექსპერიმენტი წამოიწყეს, რომელიც ტბის ნაწილობრივ დაშრობასა და სასოფლო სამეურნეო სავარგულებად გამოყენებას გულისხმობდა.

ხანჩალი კიდევ ერთხელ მთლიანად დააშრეს. 1980-დან 1985 წლამდე ტბაში წყალი არ ყოფილა. ამ პერიოდში ააშენეს ჯებირი, რომელმაც ტბა ორ ნაწილად გაყო. 1985 წელს ტბის მესამედი – 425 ჰექტარი წყლით აავსეს. ტბის ამ ნაწილში ადგილობრივი კოოპერატივი თევზის რეწვას აწარმოებდა. უწყლო ნაწილს კი სათიბად იყენებდნენ. იყო კარტოფილის მოყვანის უშედეგო მცდელობაც.

მომდევნო წლებში, სხვადასხვა მიზეზით, ტბა რამდენჯერმე მთლიანად დაცალეს. 1997 წლის გაზაფხულზე ჯებირი წყალმა რამდენიმე ადგილას გაარღვია, გადავიდა დამშრალ ნაწილში და არხების გავლით მთლიანად დაიღვარა. მთელი წლით უწყლოდ დატოვებული ტბის ბიომრავალფეროვნება ძლიერ დაზარალდა, ათასობით ფრინველი დაღუპვისათვის გაიწირა. საბოლოოდ ჯებირი აღადგინეს, ერთი წლის შემდეგ ტბის მესამედში წყალი დადგა, მაგრამ ეკოსისტემის საერთო მდგომარეობა უარესობისკენ შეიცვალა.

shoda1121
რა ლამაზი ყოფილა ეს ხანჩალი. ვერ მოვახერხე ნახვა... : |

Ismail
ჩემი წლევანდელი სავალდებულოდ სანახავი ადგილების სიაში შედიოდა : ჯავახეთის ყველაზე ლამაზი და ყველაზე დაჩაგრული ტბა

Ismail
სამაგიეროდ შეიგრძენი მისი მიდამოები: 2დღიანი იმიტომ მიყვარს რომ განსაკუთრებულ ადგილზე შეგიძლია დაბანაკება : მაგალითად, უძირო ტბის წინ! შხარას ძირში და ა.შ.

ნინო კივილაძის ფოტო ფბ–ს განხილვებიდან :

დიდი აბული

მიქას ალბომი:

მიქაელის ალბომი: