კარავი

ხედი ხრამზე

სურათების გადაღებით გული რომ ვიჯერეთ დავიძარით პირღებულისკენ

და აი ისიც - ხო ვიცი აქ წესით და რიგით მთლიანი ტაძრის სურათი უნდა იყოს, თუმცა გადავწყვიტე დეტალებს ჩავძიებოდი

ესეც ფრესკები !

სამწუხაროდ ბევრი არაა შემორჩენილი და რაც არის ისიც საკმაოდ სავალალო მდგობარეობაშია (ნუ წარწერებზე არაფერს ვიძახი )

და ხედიც სამშვილდედან













მოკლედ ბოდიალ ბოდიალში აი ასეთ კედელს გადავაწყდი, თითქოს არაფერი, მაგრამ



რომ არა აი ეს დეტალი !



ძალიან ბევრი მსმენია ძველ დროს არსებული წყალგაყვანილობის შესახებ, თუმცა მე თვითონ კედელში ჩატანებული არ მქონდა ნანახი

თამარიჩ ეს შენთვის გადავიღე, ეს არის კედლის სისქე და



კიდევ აი ეს ფართი ემატება ზედა სურათს. ეს უფრო დაბლაა კედლის გარეთა მხარე, ეტყობა გუშაგების სასიარულოდ იყო შექმნილი (რატომღაც ასე მგონია და რეალურად აბა მე რავი )


მშვენიერი ხედი

შესანიშნავი ფოტოებია!!!


ეს მოლოდინში დილით....

სულ ეს იყო რისი თქმაც მინდოდა

ველი დანარჩნების სურათებს, მოუთმენლად თან !

ვეწევით ობიექტს...



კიდევ ვეწევით ობიექტს...



ვუსწრებთ გაოგნებულ ობიექტს





და უკანა ვიტოვებთ გაღიმებულებს....






მერე ობიექტი იღებს რევანშს და ჩვენ გვიტოვებს უკან, მერე ისევ ჩვენ ვუსრებთ და ვართ ასე გადარბენებში და ჟივილ ხივილში მთელი გზა

პირველი სამღერეთია... სოფელში ადგილობრივებს ვეკითხებით მონასტრისკენ გზას - ადგილობრივები მას საბერიოს უწოდებენ...



ეს შოდა ჩაფიქრებულა და ეშმაკურად იღიმის
რაზე ფიქრობ შოდა?

მერე:
ერთ ერთ ბიძას ვთხოვეთ - იქნებ ვინმე გამოგვაყოლოთ თქო - წინა გასვლიდან კახას რჩევა გავითვალისწინე და არ ვინანე კიდეც - ჩვენ ამ გზას ალბათ კაი ხანი ვერ ვიპოვიდით.... ჩასახვევის მარცხნივ მკვეთარდ ქვემოთ და მერე კიდევ მარცხნივ ად მერე მარჯვნივ... ნუუ მოკლედ მეგზური წაიყვანეთ - არ გვინდა ბევრი ფილოსოფოსობა.... 3 -4 კაცი მაინც "მოსწყდა მთავარ ჯგუფს" და დაიკარგა - მგონი სოფლის მეორე ბოლოში აღმოჩნდა საბოლოოდ....




აი ეს გზა






დიიიდი შანსია დაიკარგო ამ გზაზე....

ბოლოს გამოჩნდა გაშლილი ადგილი



გაიხედავ მარცხნივ და ჰოოო საოცრება!!! კლდეში ჩახატული მონასტერი

მთებზე ჩამოღვრილი ნისლი...

მწვანეში ჩამალული დანგრეული კედლები...

რაღაც იდუმალი განწყობა...



სიჩუმეს რაღაც არღვევს - უკან გავიხედე და მოჟრიამულე ჯგუფი გამოჩნდა....

დედაააა რა მაგარია ბავშვებოოოოო.... მოვიხიბლე ზურას რეპორტაჟით და ნანაჩკას ფოტოებით,მადლობა თქვენ ასე კარგად რომ მოიტანეთ ჩვენამდე ეს დღე და რომ გამანერვიულეთ (კდემამოსილი სმაილი ) მოკლედ რაღა ბევრი გავაგრძელო და მომინდა თქვენთან ერთად ვყოფილიყავი და რა გავაკეთო ძალიან რომ მიყვარხართ...:* :* :* :* :* :* :* :*:*:*****

ჩაფიქრებულა სამღერეთი......
ეტყობა აღარ ემღერება....
დაცარიელებული, მიტოვებული - კედლებჩამოშლილი
მაგრამ მაინცა ამაყი და დიდებული....



ჩვენმა ჟრიამულმა დაარღვია ათსაუკუნოვანი სიჩუმე...

მაგრამა მაინც დიდებულია!!!!





ნანიკოს სახეზე აწერია ეს....



აი ამ კადრისა გულიზა ავფოფხდი, დავიპორჭყნე, დავითხუპნე, ტოტები დავგლიჯე -
მარა მაინცა გადავიღე....
არწივი რომ არა - არ გამომივიდოდა!