კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

გუშინ მეტად საინტერესო ლაშქრობა შედგა, საოცრად საინტერესო და შთამბეჭდავი ძეგლი ვნახეთ, გომარეთის(მამულოს) მეგალითი და შუასაუკუნეების ნასახლარი (ეს სახელწოდება პირობითია რადგან ამხელა ნასახლარს/ნაქალაქარს თავისი სახელი ექნებოდა რომელიც სამწუხაროდ დაკარგულია), ნასახლარს იმხელა ტერიტორია უჭირავს რომ მას ნაქალაქარი შეიძლება ვუწოდოთ.
ამ გასვლას დიდი ხანია ვგეგმავდი თუმცა მიზეზთა გამო მხოლოდ გუშინ მოხერხდა, ისეთი ხალხი შევიყარეთ რომ ძეგლის მოუძებნელად უკან დაბრუნება გამორიცხული იყო ილიაუნის მანქანით 8 ადამიანი წამოვიდა მათ შორის 2 არქეოლოგი, 2 გეოლოგი და 2 გეოგრაფი გახლდათ, მათ შორის კარველი ლაშარელა რომლისგანაც შევიტყვე თავდაპირველად ამ მეგალითის შესახებ. კარველ ლლევის ეკიპაჟი და ჩემი ეკიპაჟი - თამარიჩი, კახა, მასაი, აცა და მე.
ძეგლი თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტში მდებარეობს, რთულად მისაგნებია და რთულადვე მისასვლელი რადგან თუ ჯპს არ გაქვთ ძეგლს ვერ მოძებნით, იგი ტყეში მდებარეობს, მთის კალთაზეა შეფენილი და ჩემის აზრით 5-7 ჰექტარი უჭირავს, მისვლას სწორედ ტყე ართულებს რადგან ძეგლის დანახვა შორიდან შეუძლებელია, არც რაიმე ბილიკი არსებობს რომელსაც დაადგებით და მიხვალთ ნაქალაქარამდე, ჯერ ტყ-ტყე უნდა იაროთ ხოლო შემდეგ საურმე გზას უნდა გაუყვეთ, შემდეგ კი ისევ საცალფეხო ბილიკით უნდა იაროთ.
იმ წერტილამდე საიდანაც ფეხით სავალი იწყება ნებისმიერი მანქანა მივა.
ეხლა კი ფოტოები

მაკენას ახალი თემა გაუხსნია
მაშინ გადმოვიტან პირველ პოსტებს

1. რეგიონი: ქვემო ქართლი

2. მარშუტის დასახელება: თბილისი - ჩხიკვთა - ჭივჭავი - მამულოს მიდამოები - თბილისი

3. ხანგრძლივობა: 1 დღე

4. სირთულე: საშუალო სირთულის

5. გასვლის, ლაშქრობის ღირებულება: ბენზინის ხარჯის მიხედვით საშუალოდ თითოს დაუჯდა 16-20 ლარი

6. მონაწილეთა რაოდენობა: ორი ჯიპით სულ 9 კაცი + ილიაუნის ექსპედიცია(8 კაცი)

7. გასვლის ორგანიზატორი: ილიაუნი+მაკენა +მე

8. დანიშნულების პუნქტთან უახლოესი დასახლებული პუნქტი:
სოფ. პანტიანი, მამულო, ბედიანი

9. მარშრუტის სიგრძე ტრანსპორტით: თბილისიდან დაახლოებით 100-110 კმ

10. ფეხით გავლილი მანძილი: დაახლოებით 2- 2,5 კილომეტრი

11. სანახავი და ყურადღებამისაქცევი ადგილები: ჩხიკვთას ეკლესია, ჭივჭავას მენჰირი, მამულოს მიდამოებში დიდ ფართობზე გაშლილი ნასახლარები

12. საბანაკე ადგილები: - წყაროსთან

13. საჭირო აღჭურვილობა, რჩევები: სასურველია ჯიპიესი თუ გინდათ იპოვოთ ის, რასაც ეძებთ...

14. გასვლისთვის, ლაშქრობისთვის საუკეთესო დრო ნაადრევი გაზაფხული ან გვიანი შემოდგომა

15. რისკები, საფრთხეები: არაფერი განსაკუთრებული

16. პირობები ფიჭური კავშირგაბმულობისთვის: თითქმის ყველგან იჭერს

17. სასარგებლო ბმულები, მზადება

http://karavi.ge/viewtopic.php?t=5556&start=0
http://karavi.ge/viewtopic.php?t=5558


18. რუკა

როგორც აღვნიშნე ჩევნ გავყევით ილიუნის პატარა ექსპედიციას...

მათი პირველი პუნქტი იყო ჩხიკვთას ეკლესიასთნ არსებული რაღაც მეგალითური ნაგებობა

აი ეს

ჩხიკვთას სამება // ლ.მელიქსეთ - ბეგი - მეგალითური კულტურა საქართველოში, თბ., 1938 წ., გვ. 42
აღბულაღის მახლობლად, სოფელ ჩხიკვთის თავზე, სადაც სამების წმ.გიორგის ცნობილი ეკლესიაა, მდებარეობს ციკლოპური ნაციხარი, რომელსაც XVIII საუკუნეში ვახუშტი, როგორც ზევით უკვე ვნახეთ, "გმირთ-ნაკვეთ"-ს, ხოლო ბარათაანთ გუჯარი "გმირთკვეთილ“-ს უწოდებს. ეს ნაციხარი 1905 წელს ინახულა ე.თაყაიშვილმა, და მას ასე აღწერს: «Вершина Самебы представляет продолшоватую площадку, окаймленную с двух доступных сторон, с юга и востока, оградою, сложёною из больших каменных глыб без всякого цемента... Камни её не принесены извне, а добыты на самой вершине Самебы. Она, как видно, была скалиста, и расчистив вершину, собранные камни нагромоздили с двух сторон, так как две другие стороны по своей крутизне не нуждались в защите. Правда, чтобы сдвинуть с места такие камни, нужна была большая сила, но это гораздо легче, чем поднять их на такую высоту». (Е. Такаишвили, Археологические экскурсии, разыскания и заметки, вып. II, Тфл. 1905, стр. 14-15 (ჩვენს სტატიაში „ახალი პრობლემა საქართველოს ისტორიაში“, გვ. 222). ამ აღწერას უნდა დაემატოს მხოლოდ ის, რომ ამჟამად „გმირთ-ნაკვეთ“, „გმირთ - კვეთილ“-ში ერთადერთი ზღუდეა ოდნავად დაცული, რომელიც დაშლის გზას ადგია. საჭიროა აგრეთვე აღინიშნოს, რომ თვით სამების მთა ვულკანური წარმოშობისაა" .
http://saunje.ge/index.php?id=985&optio ... =5&lang=ka

გადაწყდა გვენახა ეს "გმირთ-ნაკვალევი"

ჩხიკვთას სამება და აი ეს გალავანი....

ზოგან მართლა ატყვია ადამიანის ხელი, ზოგან კი ბუნებრივ წარმონაქმს ჰგავს...

თავად ეკლესიაც დიდი კვადრებითაა ნაგები

გზაზე ჯერ ჩხიკვთაში გავიარეთ და იქ შემორჩენილი მეგალითური გალავნის ნაშთები ვნახეთ

ზოგი მეცნიერის აზრით ეს ბუნებრივი წარმონაქმნია

თუმცა რამდენიმე ადგილას აშკარად ეტყობა ადამიანის ხელი

გომარეთის(მამულოს) ნასახლარისკენ გზაზე ქვისგან აშენებული საწნახელი ვიპოვეთ, მოგვიანებით ვიპოვეთ ვაზი, ამ ვაზის რამდენიმე ყლორტი მოვჭერი და შევეცდებით გავახაროთ

გზაზე მრავლად არის ნასახლარების ნაშთები

შემდეგ კი გზა პირდაპირ ხევშიტყე-ტყე გავაგრძელეთ

მეგალითს მივუახლოვდით

აქ კი საოცარი სანახაობა გველოდა!

ნანახმა ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა