ავთო, რა გინდა, რას მერჩიიიიი?
კარკუჩა_გუდამაყარი...აბუდელაურის ტბები... 8-10 ივლისი 2011
Moderators: Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia
კარკუჩა_გუდამაყარი...აბუდელაურის ტბები... 8-10 ივლისი 2011
კარკუჩა_გუდამაყარი...აბუდელაურის ტბები... 8-10 ივლისი 2011
კარკუჩა_გუდამაყარი...აბუდელაურის ტბები... 8-10 ივლისი 2011
აუ თქვენც რალამაზ ადგილებში გივლიათ
კარკუჩა_გუდამაყარი...აბუდელაურის ტბები... 8-10 ივლისი 2011
კარკუჩა_გუდამაყარი...აბუდელაურის ტბები... 8-10 ივლისი 2011
ბურსაჭირიდან ჩოხისკენ
აი, ამიტომ მინდოდა ძალიან ბურსაჭირის ნახვა მელექს და ბურდიან
„ვისაც კი ერთხელ მაინც, ზაფხულში ბურსაჭირის ფერდობი უნახავს, იმას თავისუფლად შეუძლია თქვას, რომ სამოთხე ნახა. შუა ფერდობზე მდინარე მოჰქუხს, მდინარის იქით-აქეთ ათასნაირი ყვავილებით მოქარგული კალთებია გადაშლილი და რაც უფრო ზემოთ და ზემოთ აუყვები ამ ფერდობებს, თეთრად გადაპენტილ დეკიანებში შეხვალ. ფერდობსა და ფერდობს შორის მოქცულ ტაფობებში პატარა, ლურჯად მოლივლივე ტბებია ჩამდგარი. ფერდობის ერთ მხარეს თითქმის ცაზე წვერით მიბჯენილი ჭიუხია წამოყუდებული. იგი არ ავლენს სიცოცხლის არავითარ ნიშანწყალს, როცა მის გარშემო ყველაფერი ყვავის, ყველაფერი ცოცხლობს: ყვავილები, წყაროები, ყორნები, რომლებიც მოკამკამე ლურჯი ცის ფონზე შავად დაფრენენ და არწივები, სააქაოს მეფე-მბრძანებლები. ქვემოთ ლოდებში მჩქეფარე მდინარე, რომელიც დროდადრო ლოდებს ადგილს უცვლის, თითქოს ეუბნება: უქმად ნუ ჰგდიხართ, იმოძრავეთ, სააქაოში ხართ, სააქაოს სიცოცხლე უხდებაო და ლოდებიც უჯერებენ, გადაგორდებიან და გაჩერდებიან. მარტო ეს ჭიუხი დგას უმოძრაოდ, თითქოს სიცოცხლესთან ამას არავითარი კავშირი არა აქვს. თითქოს ეს მხოლოდ იმიტომ დგას, რომ მიგვანიშნოს:
- აქ დედამიწაა!
- იქ ცაა!
მერე?
მერე და ვინ გაყო ცა და დედამიწა?
- იმან, ვინაც სიცოცხლე და სიკვდილი გაყო, - ამბობს ჭიუხი. კი არ ამბობს, თავისი დგომით, თავისი უმოძრაობით მიგვანიშნებს ამას.
ჭიუხის ქვემოთ, კლდეში გაჭრილი უღელტეხილია.
ქვენამთის გადასასვლელი.
აი, სწორედ ამ უღელტეხილზე გადადიან მგზავრები, გადადიოდნენ უძველესი დროიდან, გადადიან ახლა და ალბათ სანამ ეს ჭიუხი აქ იდგება, სანამ ეს უღელტეხილი იქნება, სანამ ბურსაჭირის ფერდობზე ყვავილებს გაზაფხულობით აყვავება არ მოსწყინდებათ, ივლიან მგზავრები, გადაივლიან და გადმოივლიან ქვენამთის გადასასვლელს“
გოდერძი ჩოხელი
ხოდა, ჩვენც ვიაროთ, ვიაროთ, ქვეყანა შემოვიაროთ
აი, ამიტომ მინდოდა ძალიან ბურსაჭირის ნახვა მელექს და ბურდიან
„ვისაც კი ერთხელ მაინც, ზაფხულში ბურსაჭირის ფერდობი უნახავს, იმას თავისუფლად შეუძლია თქვას, რომ სამოთხე ნახა. შუა ფერდობზე მდინარე მოჰქუხს, მდინარის იქით-აქეთ ათასნაირი ყვავილებით მოქარგული კალთებია გადაშლილი და რაც უფრო ზემოთ და ზემოთ აუყვები ამ ფერდობებს, თეთრად გადაპენტილ დეკიანებში შეხვალ. ფერდობსა და ფერდობს შორის მოქცულ ტაფობებში პატარა, ლურჯად მოლივლივე ტბებია ჩამდგარი. ფერდობის ერთ მხარეს თითქმის ცაზე წვერით მიბჯენილი ჭიუხია წამოყუდებული. იგი არ ავლენს სიცოცხლის არავითარ ნიშანწყალს, როცა მის გარშემო ყველაფერი ყვავის, ყველაფერი ცოცხლობს: ყვავილები, წყაროები, ყორნები, რომლებიც მოკამკამე ლურჯი ცის ფონზე შავად დაფრენენ და არწივები, სააქაოს მეფე-მბრძანებლები. ქვემოთ ლოდებში მჩქეფარე მდინარე, რომელიც დროდადრო ლოდებს ადგილს უცვლის, თითქოს ეუბნება: უქმად ნუ ჰგდიხართ, იმოძრავეთ, სააქაოში ხართ, სააქაოს სიცოცხლე უხდებაო და ლოდებიც უჯერებენ, გადაგორდებიან და გაჩერდებიან. მარტო ეს ჭიუხი დგას უმოძრაოდ, თითქოს სიცოცხლესთან ამას არავითარი კავშირი არა აქვს. თითქოს ეს მხოლოდ იმიტომ დგას, რომ მიგვანიშნოს:
- აქ დედამიწაა!
- იქ ცაა!
მერე?
მერე და ვინ გაყო ცა და დედამიწა?
- იმან, ვინაც სიცოცხლე და სიკვდილი გაყო, - ამბობს ჭიუხი. კი არ ამბობს, თავისი დგომით, თავისი უმოძრაობით მიგვანიშნებს ამას.
ჭიუხის ქვემოთ, კლდეში გაჭრილი უღელტეხილია.
ქვენამთის გადასასვლელი.
აი, სწორედ ამ უღელტეხილზე გადადიან მგზავრები, გადადიოდნენ უძველესი დროიდან, გადადიან ახლა და ალბათ სანამ ეს ჭიუხი აქ იდგება, სანამ ეს უღელტეხილი იქნება, სანამ ბურსაჭირის ფერდობზე ყვავილებს გაზაფხულობით აყვავება არ მოსწყინდებათ, ივლიან მგზავრები, გადაივლიან და გადმოივლიან ქვენამთის გადასასვლელს“
გოდერძი ჩოხელი
ხოდა, ჩვენც ვიაროთ, ვიაროთ, ქვეყანა შემოვიაროთ
კარკუჩა_გუდამაყარი...აბუდელაურის ტბები... 8-10 ივლისი 2011
ძალიან...WenTTo wrote:აუ თქვენც რალამაზ ადგილებში გივლიათ
მე პირადად, ცოტა სურათი გადამიღია,როგორც აღმოვაჩინე. მთაშენკა დადებს ულამაზეს ფოტოებს
კარკუჩა_გუდამაყარი...აბუდელაურის ტბები... 8-10 ივლისი 2011
LiBrA
ხოო მეც მაგ დღეში ვარ... სულ აღმართები იყო და ციფრულის ამოღების თავი არ მქონდა..
აბა ველოდებით ლიკა სურათებს
ისე მოვიხიბლე ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაურის ტბები-როშკა-კორშა-ს გზით რომ მომავალ კვირასაც კი წავიდოდი.. რაც მტავარია გზა არც ისეთი რთულია და შემიძლია აწი მეც დავგეგმო ანუ ხალხს არ დავკარგავ.. ერთი ეგაა ამინდმა უნდა შეგვიწყოს ხელი : ))
ხოო მეც მაგ დღეში ვარ... სულ აღმართები იყო და ციფრულის ამოღების თავი არ მქონდა..
აბა ველოდებით ლიკა სურათებს
ისე მოვიხიბლე ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაურის ტბები-როშკა-კორშა-ს გზით რომ მომავალ კვირასაც კი წავიდოდი.. რაც მტავარია გზა არც ისეთი რთულია და შემიძლია აწი მეც დავგეგმო ანუ ხალხს არ დავკარგავ.. ერთი ეგაა ამინდმა უნდა შეგვიწყოს ხელი : ))
კარკუჩა_გუდამაყარი...აბუდელაურის ტბები... 8-10 ივლისი 2011
მმმმ....„ვისაც კი ერთხელ მაინც, ზაფხულში ბურსაჭირის ფერდობი უნახავს, იმას თავისუფლად შეუძლია თქვას, რომ სამოთხე ნახა. შუა ფერდობზე მდინარე მოჰქუხს, მდინარის იქით-აქეთ ათასნაირი ყვავილებით მოქარგული კალთებია გადაშლილი და რაც უფრო ზემოთ და ზემოთ აუყვები ამ ფერდობებს, თეთრად გადაპენტილ დეკიანებში შეხვალ. ფერდობსა და ფერდობს შორის მოქცულ ტაფობებში პატარა, ლურჯად მოლივლივე ტბებია ჩამდგარი. ფერდობის ერთ მხარეს თითქმის ცაზე წვერით მიბჯენილი ჭიუხია წამოყუდებული. იგი არ ავლენს სიცოცხლის არავითარ ნიშანწყალს, როცა მის გარშემო ყველაფერი ყვავის, ყველაფერი ცოცხლობს: ყვავილები, წყაროები, ყორნები, რომლებიც მოკამკამე ლურჯი ცის ფონზე შავად დაფრენენ და არწივები, სააქაოს მეფე-მბრძანებლები. ქვემოთ ლოდებში მჩქეფარე მდინარე, რომელიც დროდადრო ლოდებს ადგილს უცვლის, თითქოს ეუბნება: უქმად ნუ ჰგდიხართ, იმოძრავეთ, სააქაოში ხართ, სააქაოს სიცოცხლე უხდებაო და ლოდებიც უჯერებენ, გადაგორდებიან და გაჩერდებიან. მარტო ეს ჭიუხი დგას უმოძრაოდ, თითქოს სიცოცხლესთან ამას არავითარი კავშირი არა აქვს. თითქოს ეს მხოლოდ იმიტომ დგას, რომ მიგვანიშნოს:
- აქ დედამიწაა!
- იქ ცაა!
მერე?
მერე და ვინ გაყო ცა და დედამიწა?
- იმან, ვინაც სიცოცხლე და სიკვდილი გაყო, - ამბობს ჭიუხი. კი არ ამბობს, თავისი დგომით, თავისი უმოძრაობით მიგვანიშნებს ამას.
ჭიუხის ქვემოთ, კლდეში გაჭრილი უღელტეხილია.
ქვენამთის გადასასვლელი.
აი, სწორედ ამ უღელტეხილზე გადადიან მგზავრები, გადადიოდნენ უძველესი დროიდან, გადადიან ახლა და ალბათ სანამ ეს ჭიუხი აქ იდგება, სანამ ეს უღელტეხილი იქნება, სანამ ბურსაჭირის ფერდობზე ყვავილებს გაზაფხულობით აყვავება არ მოსწყინდებათ, ივლიან მგზავრები, გადაივლიან და გადმოივლიან ქვენამთის გადასასვლელს“
სვანეთოლოგი
კარკუჩა_გუდამაყარი...აბუდელაურის ტბები... 8-10 ივლისი 2011
გვალდა
LiBrA
ჯობდა გადაგვევლო ის დიდაღმართიანი ფერდობი(ქვენამთა)
გოდერძი მაგარია მარა ენვერი...
LiBrA
ჯობდა გადაგვევლო ის დიდაღმართიანი ფერდობი(ქვენამთა)
გოდერძი მაგარია მარა ენვერი...