კარავი

რა კარგ ადგილას ყოფილხარ, დიდი ხანია მივდივარ , მაგრამ ჯერ ვერ მივაღწიე.
ფოტოებიც კარგია, თხრობაც.
გეტყობა მთა გყვარებია.

მართლაც საოცრებაა რაც მოყევი
მომინდა წასვლა და ჩემი თვალით ვინახულო
სურათებიც ლამაზია ძალიან ეტყობა რა სილამაზეცაა
გაიხარეეე

Mta Mkvarebia


ულამაზესი სურათებია! მოვიხიბლე იქაურობით დიდი მადლობა ასეთი ლამაზი რეპორტაჟისთვის

Naia wrote:Mta Mkvarebia


ულამაზესი სურათებია! მოვიხიბლე იქაურობით დიდი მადლობა ასეთი ლამაზი რეპორტაჟისთვის

გაიხარე, გენაცვალე. მიხარია, რომ მოგეწონათ

ლეონტი
mogzaura
ketuna4

მართლაც საოცარი ადგილია, ყველას გირჩევთ მონახულებას. თურმე 1997 წელს მონასტრის გახსნისას ჩვენს პატრიარქს რომ მოუნახულებია, ასეთი რამ უთქვამს: "მე თითქმის მთელი მსოფლიოს წმინდა ადგილები შემომივლია და მსგავსი არსად არ მინახავს. ჩემთვისაც გააკეთეთ აქ ერთი სენაკი... ეს მძიმე ჯვარი რომ არ მეკისროს, უთუოდ აქ ვინებებდი მოსვლასო“.

ლეონტი wrote: გეტყობა მთა გყვარებია.

გავაგრძელებ სურათების დადებას, იმედია რადიკალ.რუ ისევ არ მიმტყუნებს...

ხედები ბერთუბნის მონასტრის ეზოდან:

ისევ გზას გავუყევით. მუხილეთის მონასტრისაკენ გავემართეთ. გზიდან დაახლოებით 1,5 კილომეტრში მდებარეობს. ადვილი მისაგნებია, მიმართულების საჩვენებლად ფირნიშია.

ისევ გზაში გადაღებული სურათები





ასეთი მიტოვებული სახლები გზად მრავლად გვხვდება, ერთი დიდი სკოლის შენობაც შეგვხვდა. ეტყობოდა რომ აღარ ფუნქციონირებს. სამწუხაროა, რომ მოსახლეობა ტოვებს ასეთ ადგილებს, მაგრამ გასაგებია, ცივი ზამთარი, უგზოობა...

მუხილეთის მონასტერიც გამოჩნდა. როგორც სქიმმღვდელმონაზონმა ექვთიმემ გვითხრა, აქ ბევრი მუხა ყოფილა, რომელიც ადრე აქაური მოსახლეობისათვის (უმრავლესობა სომეხი ეროვნების იყო) წარმართული თაყვანისცემის ობიექტი ყოფილა და ხშირად მუხის ძირში კრძალავდნენ ხოლმე ხალხს. მონასტრის ძველი ტაძრის გათხრითი სამუშაოების დროს აღმოუჩენიათ თავის ქალები და ძვლები...





ეს ერთერთი ასურელი მამის, ზენონ იყალთოელის სახელობის ტაძარია, სულ რამდენიმე წელია, რაც ააშენეს

მონასტრის ტერიტორია. აქ მამებს საკუთარი მეურნეობა აქვთ. ჰყავთ ფუტკარი და შინაური ცხოველები...

მონასტრის მეორე ტაძარი მე-14 საუკუნისაა და ღვთისმშობლის შობის სახელობისაა. სამწუხაროდ ნახევრად დანგრეულია, სახურავი საერთოდ არა აქვს, კედლების ნაწილიც ჩამონდრეული ან თაღისებურად გამონგრეულია. მაგრამ თავისი არქიტექტურით უნიკალურია. ასეთი აგებულების ეკლესია მე პირადად ჯერ არ შემხვედრია. სამდარბაზიანია. შესასვლელში ჯერ პირველი, შედარებით მცირე დარბაზი გვხვდება.

მერე შევდივართ ძირითად ნაწილში, რომელიც უფრო დიდია

უკან მიშენებული აქვს მცირე დარბაზი, რომელიც შედარებით დაცულია, გადახურულია, ხატებიც აქ არის მოთავსებული და მსახურებასაც აქ აღასრულებენ



მამა ექვთიმემ ერთი სასწაულის შესახებ მოგვითხრო. როდესაც ეს მონასტერი ხელახლა ამოქმედდა 90-იანი წლების ბოლოს, ამ ეკლესიის ძირითად ნაწილში ერთი დიდი ხე იყო ამოსული. უნდოდათ ამ ხის მოჭრა, მადრამ ეშინოდათ, რომ წაქცევისას ისედაც დაზიანებულ კედლებს სულ დაანგრევდა. მთელი საღამო ბჭობდნენ თურმე ამის შესახებ, მაგრამ ისე დაღამდა, საბოლოო გადაწყვეტილება ვერ მიიღეს. დაიძინეს, ღამით რაღაც ხმაური მოესმათ და დილით რომ მივიდნენ იმ ადგილას ეს უზარმაზარი ხე ძირ-ფესვიანად ამოგლეჯილი დახვდათ, სარკმელში იყო გადაწვენილი ისე, რომ ერთი ქვაც არ იყო კედლებიდან ჩამოვარდნილი.

ამ სურათზე ჩანს ის სარკმელი

ეს ეკლესიის ხედი ზემოდან. ამ სურათის გადასაღებად არსად ავსულვარ, უბრალოდ ეკლესიას უკანა მხრიდან შემოვუარეთ. სანახევროდ მიწაშია ჩაფლული, ერთი მხრიდან გასუფთავებულია, მეორე მხრიდან კი მიწის ზედაპირი ჯერ კიდებ მისი კედლების უმღლესი ნაწილის სიმაღლეზეა.

სქიმმღვდელმონაზონმა ექვთიმემ პარაკლისი გადაიხადა, ზეთი გვაცხო ძალიან საინტერესოდ იქადაგა, მოგვიყვა თავისი ცხოვრების შესახებ თუ როგორ აღიკვეცა ბერად შემდეგ დავემშვიდობეთ მოჰნასტრის მკვიდრთ და გავეშურეთ კოდმანისაკენ.

ისევ ხედები: