ეჰ რაჭა მომენატრა
მოკლედ დაკარგულებში მეც ვიყავი , აი ის ვარ წვერებზე ლოლოები რომ მკიდია
იმ დღეს კარაველებთან შემთხვევით მოვხვდი.
მე, ლადო და თამაზი ( მეგზური ), უნდა წავსულიყავით სათევზაოდ, მაგრამ გეგმები შეიცვალა და თამაზიმ მითხრა: ტბაზე მიმყავს ხალხი და თუ არ გეზარება გამომყევიო
( ხომ მოგეწონათ თუ არ გეზარება გამომყევიო ?
) .
მეც არ დავიზარე, და ასე და ამდაგვარად მოვხვდი თქვენთან ერთად რითაც სრულებითაც არ ვნანობ, პირიქით უამრავი მეგობარი შევიძინე
საქმე იმაშია რომ ტბაზე ორჯერ ვარ ნამყოფი, მაგრამ მაგ გზით არცეთხელ არ ვყოფილვარ .
ისეთი ნისლი იყო რომ 2 მეტრში ერთმანეთს ვერ ვუყურებდით, თავიდან თოვამ კი გაგვამხიარულა, მაგრამ ცოტა ხანში ისეთი ბარდნა დაიწყო, რომ 10 წუთში 5 სანტიმეტრი დადო
, სიცივე 15-20 გრადუსიდან 0 გრადუსამდე დაეცა და მინუსებში წავიდა.
თან ღამე არ მეძინა ( სიცივემ არ დამაძინა და ცეცხლსაც ვყარაულობდი ), და ამ ფონზე ვცდილობდი ვისაც უჭირდა შეძლებისდაგვარად დავხმარებოდი . ასე და ამდაგვარად ჩამოვრჩი ბოლოში, ჩემს ახლად შეძენილ მეგობრებთან ერთად, მე დათოს იმედი მქონდა რომ გზა ეცოდინებოდა და დათოს თავის მხრივ იმედი ქონდა რომ გზა მე მეცოდინებოდა
თან წინ თამაზის ხმაც გვესმოდა და მის იმედზე მივდიოდით.
უეცრად წინ მიმავალი ხალხის ხმაც გაქრა, და "უღელტეხილზეც " აღმოვჩნდით. სინამდვილეში კატისწვერას მივადექით და მისი ერთერთი ქედი გადავლახედ, რომელიც ჩვენ უღელტეხილი გვაგონა
დღემდე ვერ გამირკვევია იქ როგორ მოვხვდით, ან იმავე ადგილზე როგორ მოვხვდით საიდანაც აღმართს შევუყევით
ნუ რაც იყო იყო .
იმედია კარავი მომავალ წელს, კიდევ დავგეგმავს უძირო ტბის დალაშქვრას და ვინც იქ წამოხვალთ ნახავთ ულამაზეს სანახაობას, რაც სამწუხაროდ წელს ცუდმა ამინდმა გააფუჭა
(ფაქტიურად უამინდობის გამო რაჭის სილამაზე ვერ ნახეთ )
იქ ადგილებს ქვია წელიწადის ოთხი დრო, რაც არ გვინახავს ცუდი ამინდების გამო. თუმცა გაგანია აგვისტოში კარგი სუსხიანი ზამთარი კი ვნახეთ, და ვიგუნდავეთ კიდეც
მოკლედ მაინც კარგი დრო ვატარეთ: ვიქეიფეთ , ვიმღერეთ , ვიცეკვეთ , ლექსები ვთქვით, და დაჟე ჯოკერიც ვითამაშეთ: მე, თაზომ, ვანსკიმ და გიომ
P.S. იმედი მაქვს: ვისაც არ უნახავს რაჭა აუცილებლად ნახავს, და ვინც ნახა კიდევ ნახავს. ოღონდ აუცილებლად კარგ ამინდში